CEVAP: Kâfiye-i şâyegân, Farsça çoğul ve sıfat-ı müşebbehe eki “-ân” ile yapılan kâfiyelerdir. Bu tür ekle yapılan kâfiyeler kâfiye bulmada zorluğa düşen şaire kolaylık sağlar. Bu tür kâfiyelerin kusur olarak değerlendirilmemesi için gazelde birden fazla yapılmaması, kasidede ise bu tarz kâfiye bulunduran beyitler arasında en az yedi beyit bulunması gerekir. Aksi durumda kâfiye kusurlarından îtâ olarak değerlendirilir. Bazı yazarlar Farsça ve Türkçe eklerle yapılan bütün kâfiyeleri de kâfiye-i şâyegâna dahil ederek kâfiye-i şâyegân tanımını genişletmişlerdir.