CEVAP:

Karine, genel olarak, bilinen bir olaydan bilinmeyen başka bir olayın veya hukuksal durumun varlığı yahut yokluğu hakkında sonuç çıkarılmasıdır. Karineye dayanan taraf için ilgili vakıa açısından artık ispatı gereken hiçbir husus kalmadığı söylenemez. Bilakis, her şeyden önce, karineye dayanan tarafın karine temelini ispatlaması gerekir. Örneğin, zilyetlikten mülkiyet sonucunun çıkarıldığı karine açısından zilyetlik durumunun (vakıasının) ispatı gerekir. Buna karşılık, söz konusu tarafın ayrıca ‘mülkiyet’i de ispatı gerekmez; bilakis mülkiyet açısından karine sonucu geçerli olacaktır. Öte yandan, karine sonucu bakımından da ispat yükü karşı tarafa geçmez. Şöyle ki, zaten kesin kanunî karineye dayanılması durumunda, bunun aksinin iddia ve ispatı mümkün değildir. Buna karşılık, bir tarafın kesin olmayan kanunî karine veya adî karineye dayanması durumunda, ispat yükü diğer tarafa geçmemekte, bilâkis, diğer taraf, bu karinelerin karine sonucunun aksini ispat edebilme imkânına sahip olmaktadır.