CEVAP:

Kaynak bağımlılığı teorisi (resource dependence theory), 1978 yılında James Thompson tarafından öne sürülmüş ve daha sonra Aldrick, Pfeffer ve Slancik tarafından geliştirilmiştir. Bu yaklaşıma göre, işletmeler faaliyetlerini sürdürebilmek için değişik girdilere ihtiyaç duyarlar ve bu girdileri çevrelerinden temin etmek zorundadırlar. Kaynak bağımlılığı, işletmeyi dışa açık bir sistem olarak ele alan ve özellikle çevresiyle olan etkileşimi üzerinde duran bir yaklaşımdır. Bu bağlamda, işletmelerin mal ve/veya hizmet üretebilmek için temin etmek zorunda oldukları kaynaklar, onları çevrelerine bağımlı hâle getirir. Kaynak bağımlılığı yaklaşımının üzerinde durduğu bir diğer konu, örgüt içindeki güç dengeleridir. Bu yaklaşıma göre, işletmenin ihtiyaç duyduğu kritik kaynakların temin edilmesinde rol oynayan birey ya da gruplar, örgüt içinde kaçınılmaz olarak daha fazla güce sahip olacaklardır.