CEVAP:

Keynesyen yaklaşımın başarısının ardında yatan temel etkenlerden biri döneminin en büyük problemleri olan durgunluk ve işsizliği ele alması ve çözüm yolları sunmasıdır. Tam istihdamdan veya tam istihdam düzeyine yaklaşmaktan toplum bir bütün olarak yarar sağlar; fakat bu süreç bazı birey ya da grupların çıkarlarına ters düşebilir. Keynes esas meselenin toplumun refahı olduğunu ve bu birey ya da grupların kayıplarının ihmal edilebilir olduğunu savunmuştur. Büyük Buhran döneminde her ne kadar işçiler Keynes’in belli başlı politikalarına karşı çıksalar da onlar da Keynes’in toplumun refahına hizmet edecek politika önerilerini desteklemişlerdir. Çünkü artan toplam talep daha iyi bir iş gücü piyasası oluşmasına, sendikaların ücret ve çalışma koşullarıyla ilgili daha sıkı pazarlık edebilmesine yol açmış; işçilerin işsiz kalma korkularını azaltmıştır. İşletmeler ise devletten aldıkları ihaleler ve durgunluk koşullarının devlet tarafından ortadan kaldırılması yoluyla Keynesyen politikalardan fayda sağlamışlardır. Ellerinde fon fazlası bulunan bankerler için devlet tahvilleri karlı bir yatırım kanalı olarak ortaya çıkmıştır. Ayrıca geniş çaplı devlet kontrolü bankacılık sistemine likidite, güvenlik ve istikrar sağlamıştır. Çiftçiler genişletici para politikasıyla ortaya çıkan düşük faiz oranlarından yararlanmış; ayrıca tarım sektörüne yapılan kamu harcamaları bu sektörde faaliyet gösteren işletme sahiplerinin refahını yükseltmiştir. Özetle, Keynesyen politikalar sonucunda, toplam talepteki genişlemeyle birlikte ekonominin tüm kesimlerinin refahında bir iyileşme gözlenmiştir.