CEVAP:

Ön Klorlama: İçme ve kullanma sularının arıtımına başlamadan önce tesisin girişide suların klorlanmasıdır. İnorganik maddeleri (demir, manganez, sülfitler gibi) okside etmek, tat ve kokuyu ortadan kaldırmak, koagülasyon işleminin verimini arttırmak ve tesiste alg oluşumunu azaltmak amacıyla gerçekleştirilir.

Son Klorlama: Suya arıtma işleminin sonunda (filtrasyondan sonra) suyun dağıtım ve şebeke sisteminin başlangıcında (depoda veya depo çıkışında) klorlanması işlemidir. Şebeke suyunun klorlanması denilince kastedilen bu şekil klorlamadır.

Rezidüel Klorlama: Rezidüel etkinin devamlılığı için, özellikle uzun hatlı şebeke sistemlerinde ara istasyonlarla klorlamanın takviye edilmesidir.

Süperklorlama: Kısa süre içinde en az 5 ppm düzeyinde yani çok yüksek miktarlarda klorlama yapılması işlemidir. Özellikle şebeke sistemlerinin kirlendiği (kontamine olduğu) durumlarda, şebeke sistemlerinde patlak-çatlak olduğunda, bakım ve onarımların sonrasında yapılır. Amaç, sudaki rengi, demiri, manganezi, tüm mikroorganizmalar yanında bazı omurgasız büyük canlıları da yok etmek veya etkisiz hâle getirmektir. Süperklorlama yapılan su, içme suyu olarak kullanılmamalı, düzey 1 ppm (içme suyunda ideal bulunması istenen klor seviyesi 0.5 ppm’dir) altına düşünce su havalandırılarak kullanılmalıdır.