CEVAP: Genellikle geçimlerini hayvancılıkla sağlayan bu gruplar, halkın et ihtiyacını karşılamalarının yanısıra savaşların vazgeçilmez bir unsuru olan atları yetiştirmek suretiyle de devlete hizmet etmekteydiler. Konar-göçer aşiretlerin bir kısmı devletin kuruluş ve yükseliş dönemlerinde Rumeli’ye iskân edilmişlerdi.