CEVAP:

Bunlar finansal tabloları değişik bilgi ihtiyaçlarını karşılamak için kullanırlar. Kullanıcıların ihtiyaçları aşağıdakileri içerir:

1. Yatırımcılar: İşletmeye sermaye sağlayarak sermaye riskini üstlenenler ve onların fikir danıştığı kimseler yatırımların taşıdığı risklerle ve yatırımın getirisi ile ilgilenirler. Yatırımcıların satın alma, elde tutma veya satma kararlarını vermelerine yardımcı olacak bilgilere ihtiyaçları vardır. Bir işletmenin ortakları aynı zamanda bu işletmenin kendilerine kar payı ödeme gücünü anlamalarını sağlayacak bilgilere de ihtiyaç duyarlar.

   Başka deyişle; işletme sahipleri veya ortaklar koydukları sermayeden en yüksek getiriyi (kpayı) beklerler. Kar/zarar durumu başta olmak üzere işletmenin mali durumunu bilmek isterler. Bu bilgi ihtiyaçlarını muhasebenin düzenleyip sunduğu mali tablolar kanalıyla giderirler. Bu nedenle işletmenin muhasebecisinin işletmedeki mali olayları kaydetmesi ve mali tablolar aracılığıyla rapor etmesi gerekir.

2. Çalışanlar: Çalışanlar ve onları temsil eden gruplar işverenlerinin devamlılığı ve karlılığı ile ilgili bilgilere ihtiyaç duyarlar. Bunlar aynı zamanda çalıştıkları işletmenin kendilerine ücretlerini, emekli olmaları halinde emeklilikle ilgili yükümlülüklerini ödeme kabiliyetini ve işletmenin iş sağlama imkanlarını anlamalarına sağlayacak bilgilerle de ilgilenirler.

   Başka deyişle; işletme personeli emeklerinin karşılığını (ücret veya maaş) almak isterler. Çalıştıkları firmanın ücretleri ödeyebilecek güçte olmasını ümit ederler. Ücretleri ödeyemeyen işletmede çalışmak istemeyeceklerdir. İşletmenin şimdi veya gelecekte bu güçte olup olmadıklarını bilmek için işletmenin bilançosuna bakmak gerekir.

3. Borç Verenler: Borç verenler verdikleri borçları ve borçlara ait faizleri zamanı geldiğinde tahsil edebilme imkanlarını belirlemek için bilgiye ihtiyaç duyarlar.

   Başka deyişle; banka ve benzeri kredi kuruluşlarının, işletmeye verdikleri veya verecekleri krediyi geri ödeyebilecek güçte olup olmadığını bilmek isterler. İşletmenin mevcut borç yükü, alacaklarının toplamı da bu konuda önem kazanır. Bu amaçla muhasebe servisinin hazırladığı bilanço ve gelir tablosuna bakmak gereğini duyarlar.

4. Satıcılar ve Diğer Ticari Tedarikçiler: Satıcılar ve diğer ticari tedarikçiler işletmenin kendilerine olan borçlarını zamanı geldiğinde ödeme gücünü belirlemelerini sağlayacak bilgilerle ilgilenirler. Ticari kreditörler, kendileri için önemli bir müşteri olmaması nedeniyle bir işletmenin devamlılığına ihtiyaç duymuyorlarsa, finansal borç verenlere nazaran bir işletmenin kısa vadedeki performansı ile daha çok ilgilenirler.

 

5. Müşteriler: Müşteriler, özellikle uzun süredir iş yaptıkları ve kendi işleri için devamlılığına ihtiyaç duydukları işletmenin devamlılığına ilişkin bilgilerle ilgilenirler.

   Başka deyişle; müşteri ve satıcıların muhasebeden beklentileri; işletmeden alacaklarını ve bunlara karşılık yapılan ödemeler ile müşterilerden olan alacakların ve yapılan tahsilatların doğru olarak kaydedilmesini isterler. Ayrıca satıcılar işletmeden kendilerine olan borçlarını ödeyecek güçte olup olmadıklarını bilmek için mali tabloları inceleme gereği duyabilirler.

6. Hükümetler ve Kamu Kurumları: Hükümetler ve kamu işletmeleri kaynakların tahsisi ile ilgilidirler. Dolayısıyla bunlar işletmenin faaliyetleri ile ilgilenirler. İşletmenin faaliyetlerine ilişkin yasal düzenleme yapmak, vergi politikasını belirlemek, ulusal gelir ve diğer istatistiki hesapları yapmak için de bilgi gereksinimi vardır. Örneğin Gayri Safi Milli Hasıla rakamının hesaplanması, işletmeden alınacak vergi rakamının belirlenmesi.

7. Kamuoyu: Bir işletme genel olarak kamu diye adlandırılan toplumu etkileyebilecek birçok iş ve işlem yapabilir. Örneğin, bir işletme bulunduğu bölgenin ekonomik yaşamına o bölge insanlarını çalıştırmak ve bölgesel satıcılardan mal veya hizmet almak gibi birçok şekilde katkı yapabilir. Finansal tablolar işletmenin başarıları ile ilgili geçmişteki trendler, en son gelişmeler ve işletmenin faaliyet konuları hakkında bilgi sunarak kamuya yardımcı olabilir. Başka deyişle; çeşitli sivil toplum örgütleri kendi açılarından işletme faaliyetleri ile ilgilenirler. Örneğin çevre koruma dernekleri işletmenin bu alandaki yatırımlarını öğrenmek isteyebilirler.