CEVAP:

Maddî yönüyle su ve toprak olan insan; yapısıyla, doğasıyla, içeriğiyle ve edasıyla özetle kendine özgü yaşam kuralları olan bir başka varlıktır. Kur'an-ı Kerim’de, bu kendine özgü varlığın yaratılışı, onun hayatının ifade ettiği anlam ve önem, kendi öz benliğini anlamada ve geliştirmedeki gücü veya güçsüzlüğü, inancı veya inançsızlığı, yükselişi veya düşüşü, aklını kullandığında neler yapabileceği ve aklını kullanmadığında bir pislik içinde bocalayacağı veciz bir şekilde dile getirir. Çünkü insan Kur’an’ın konusu ve muhatabıdır. Bundan dolayı Kur’an’ın hemen her yerinde insandan bahsedilmektedir. Önce onun ilk defa varlık âlemine nasıl getirildiğinden, Allah’ın kendi ruhundan ona üflediğinden, böylece ona diğer varlıklara  verilmeyen bir değerden ve ona verilen yeteneklerden bahsedilir. Kur’an-ı Kerim’de insan bir yönden aciz, bencil, kibirli, nankör bir varlık olarak tanıtılırken diğer yönden de bilen, aklını kullanan, şerefli, değerli, hür ve özgür iradeye sahip bir varlık olarak da tanıtır.