CEVAP:

Küreselleşme olarak adlandırılan süreçte, ülkeler dünya ekonomisiyle giderek daha fazla bütünleşmektedir. Bu bütünleşmede, mal ve hizmetlerin yanı sıra teknolojiler, finansal akımlar, doğrudan yabancı sermaye yatırımları, emek, bilgi ve kültürel akımlar öne çıkmaktadır. Küreselleşme süreci, ticaretin ve yatırımın önündeki engellerin kaldırılmasını da beraberinde getirmektedir. Bu yöndeki eğilim, uluslararası sınırları aşma yeteneğine sahip olan kesimler lehine gelir dağılımını değiştirmektedir. Sermaye sahipleri, yüksek vasıflı işçiler ve kaynaklarını
talebin en çok olduğu yerde arz etme olanağına sahip olan kesimler bu gelişme sonucunda refahını artırırken, iş gücünün ulusal sınırlar ötesinde ikame edilebilir hale gelmesiyle vasıfsız veya düşük vasıflı işçiler refah kaybı ile karşı karşıya kalmaktadır.

Kürselleşme sürecinin az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler üzerindeki etkileri başta IMF ve Dünya Bankası olmak üzere uluslararası kuruluşların öncülüğünde uygulanan ve neoliberal ekonomi politikaları ekseninde şekillenen yapısal uyum politikaları aracılığıyla gerçekleşmektedir. 1980 sonrası süreçte söz konusu kuruluşların öncülüğünde pek çok az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkede uygulanan yapısal uyum politikaları, ekonomi politikalarının serbest piyasa ağırlıklı olarak dönüştürülmesi ve bu bağlamda dış ticaretin, finans piyasalarının ve işgücü piyasalarının serbestleştirilmesi, kamu harcamalarının, eğitim, sağlık, tarım ve konut gibi alanlarda uygulanan sübvansiyonların azaltılması ve özelleştirme gibi uygulamaları içermektedir. Söz konusu politikalar, Latin Amerika ülkeleri başta olmak üzere uygulandıkları birçok ülkede, reel ücretlerin düşmesine, gelir dağılımı eşitsizliklerinin, işsizlik ve yoksulluk oranlarının artmasına neden olmuştur.