CEVAP: 1997 yılında Birleşmiş Milletler Japonya’nın Kyoto kentinde bir toplantı düzenlemiş ve katılan devletlerarasında Kyoto Protokolü imzalanmıştır. Buna göre 37 gelişmiş ülke 2008-2012 yılları arasında sera gazı salınımlarını 1990 seviyesinden %5,2 aşağıya çekmekle sorumlu tutulmuşlardır. Protokolün yürürlüğe girebilmesi için onaylayan ülkelerin 1990 yılındaki salınımlarının yeryüzündeki toplam sera gazı salınımlarının %55’ini oluşturması gerektiği için protokol Rusya’nın 2004’teki imzası ile 2005 yılında yürürlüğe girmiştir. Kyoto Protokolü, karbon çıkartan enerji sistemlerinin azaltılması, sera gazı miktarını azaltıcı hukuki önlemlerin ve vergilerin yeniden düzenlenmesini, endüstrinin her aşamasında çevreciliğin temel ilke olmasını ön plana çıkarmaktadır. Kyoto Protokolü’nü ABD ve Avustralya imzalamamış, Türkiye ise Şubat 2009’da şartlı imzalamıştır. Hâlen 191 ülkenin Kyoto Protokolü’nde imzası bulunmaktadır. ABD tek başına dünya sera gazı salınımının %24’ünü yapmaktadır. O nedenle Kyoto’ya uyabilmek için büyük yatırımlara ihtiyacı bulunmaktadır. Çin ise gelişmekte olan ülkeler kategorisinde bulunduğu için herhangi bir yükümlülüğe tabi değildir. Kyoto’da esneklik mekanizmalar da vardır. Örneğin belirlenmiş olan bir seviyeden daha fazla karbon salınımı yapacağını hesaplayan bir şirket başka bir şirketten Karbon Kredisi bulmak zorundadır ki bu durum karbon ticareti ve borsasını ortaya çıkarmıştır. Bu konudaki son gelişme ise Güney Afrika’nın Durban kentinde 2011’de Birleşmiş Milletler iklim Değişikliği Konferansı’nın düzenlenmesidir. 194 ülkenin temsilcisinin katıldığı konferans sonunda 2020’de Kyoto Protokolü’nün yerini alacak bir anlaşmanın 2015 yılına kadar hazırlanması karara bağlanmıştır.