CEVAP:

Modernite ile birlikte devletin merkezîleşmesi ve şiddet araçlarının bu şekilde devlet tarafından tekelleştirilmesi ve denetlenmeye başlamasının ilk sonucu, şiddet ile ticaret arasına keskin bir sınır çizilmesi olmuştur. Diğer bir ifadeyle şiddet bu dönemde tamamen kamusal bir hizmet olarak devlet tarafından sağlanmaya başlanmış ve yöneticilerin savaş dönemlerinde hizmet satın alma yoluyla ilişkiye geçtikleri şiddet piyasaları devri tedricen de olsa ortadan kalkmıştır. 

Fiziksel şiddetin sadece egemen devletler tarafından örgütlenmesinin bir diğer sonucu savaş ve savaş yapma süreçleri farklılaşmıştır. Diğer bir ifadeyle devletler tarafından şiddetin meşru tekelinin ele geçirilmesiyle birlikte yerel şiddet dramatik bir biçimde azalmış ve bağımsız askerî güçler zemin kaybetmiştir. Savaş daha fazla oranda askeri gücü merkezîleştirmiş devletler arasında olmaya başlamıştır ve bunun sonucu olarak da devletler hem finansal hem de insan gücü anlamında daha fazla kaynağı seferber edebilme kapasitesini güçlendirmek istemiştir. Bunun yolu da topyekûn seferberlik durumunun sadece savaş zamanı ile sınırlı tutulmamasından ve “barış” dönemlerinde de savunma ilkesi üzerinden sürekli bir savaş hazırlığı içerisinde olmaktan geçmektedir.

Fiziksel şiddet araçlarının tekelleşmesinin bir diğer sonucu, devletlerin kendi sınırları içinde ve dışında uyguladıkları şiddet pratiklerinin keskin bir biçimde farklılaşmaya başlamasıdır. Savaşın ulusal-toplumsal alandan dışlanması ve sadece devletlerarası, dış çatışmalarla sınırlandırılması aynı zamanda dış güvenliği sağlayan ordu, iç güvenliği sağlayan polis gibi kurumsal ayrımların da oluşmasına neden olmuştur.