CEVAP:

Ali 28 yaşında zihinsel engelli bir gençtir. Zihinsel engelliler gündüz bakım
merkezine düzenli olarak gelmektedir. Merkez tarafından minibüs ile kuruluşa gelip evine dönmektedir. Kuruluş evine görece yakın olduğu için zaman
zaman servis yerine yürüyerek gelmek istediğini belirtmiştir. Merkez çalışanları Ali’nin isteğinin makul olduğu görüşünde birleşmiş ve Ali’nin bu sayede
bağımsızlık, özgüven ve yaşam becerilerinin gelişme göstereceğini de düşünmüştür. Ne var ki, Ali’nin ailesi çocuklarının bu isteği hakkında fazlasıyla endişelenmiş ve Ali’nin kuruluşa yürüyerek güvenli bir biçimde gitmesinin mümkün olmayacağına inanmışlardır. Eğer merkez Ali’nin bu isteğini kabul ederse, onu bu şekilde asla göndermeyeceklerini de açıkça ifade etmişlerdir. Merkezin yöneticisi olan sosyal hizmet uzmanı isteksiz de olsa ailenin yanında yer almış ve Ali’nin servis aracıyla gelip gitmeye devam etmesini sağlamıştır.

Bu vakada engelli gündüz bakım merkezinin yöneticisi, meslek değerlerine uygun
olarak hareket etmediğini düşünmüştür. Bunun nedenini ise sosyal hizmetin temel etik ilkelerinden olan self-determinasyona karşıt olan ‘yüksek yararı’ gözeten bir karar vermiş olmasına bağlamıştır.