CEVAP:

Neo­klasik istihdam teorisi 1870­1930 döneminde geliştirilmiştir. Neo-­klasik istihdam teorisinde tam rekabet, ürün homojenliği, giriş ve çıkış serbestliği, alıcı ve satıcıların fiyatı veri alması, piyasa hakkında tam bilgi varsayımları altında Ne­o­-klasik işgücü piyasalarının otomatik olarak tam istihdam dengesine gelmesi söz konusudur. Tam istihdamı otomatik olarak sağlayan mekanizma gerçek ücretlerin esnekliği olmaktadır. Neo­klasik işgücü piyasası analizi bir tam istihdam analizi­dir. Gerçek ücretin tam esnek olması piyasanın dengede olmasının garantisidir. Serbest rekabet mekanizmasının işlerliği sayesinde arz talebe eşit olmaktadır ve çalışmak isteyen herkes piyasada geçerli denge ücret düzeyinde iş bulabilmekte­dir. Neo­klasik teoriye göre işsizlik “iradi” (gönüllü) bir durumdur. Neo­klasiklere göre, ekonominin tam istihdamda devamlı gelişme göstermesi imkânları açıktır. Neo­klasik düşünce sistemi eksik istihdam ve konjonktür dalgalanmaları karşısın­da yetersiz kalmaktaydı. Bu durumda Neo­klasik düşünürler ekonominin normal şartları ve modellerin geçerli olduğunu savunmuşlar, eksik istihdam dengesini üc­retlerin yüksek tutulması, emek mobilitesi eksikliği gibi nedenlerle ve konjonktür dalgalanmalarını parasal nedenlerle açıklamışlardır.