CEVAP:

“Ey kavmim! Şüphesiz ben size gönderilmiş
apaçık bir uyarıcıyım” ayetinde, Nûh (as)’un “Ey
kavmim!” diye söze başlaması ve kavmini kendine nispet
etmesi, onlara karşı düşkün ve son derece şefkatli
olduğunu ihsas ettirmektedir. Adeta “başka bir şey değil,
ben yalnızca sizin iyiliğinizi istediğim ve kötü
durumunuza üzüldüğüm için sizi uyarıyorum” dercesine
davetine başlaması, davetçilere, yapacakları davette
muhataplarına karşı son derece müşfik ve nezaketli
olmalarının ilk kural olarak hatırlanması gerektiğinin
dersini vermektedir. Ayrıca, onun “apaçık bir uyarıcı”
olduğunun vurgulanması, güvenilirliğinin kendi toplumu
içerisinde tartışma kabul etmeyecek tarzda belli
olmasından ötürü, yaptığı davet hakkında zihinlerde
oluşabilecek muhtemel soruları bertaraf etmeye yönelik
bir vurgulamadır.