CEVAP: Hz. Peygambere gelinceye kadar birçok peygamber gelip geçmiştir. Sonra gelenin öncekini neshettiği, ancak nesh işinin, din değil, şeriat hususunda cereyan ettiği kabul edilir. Burada yapılan din ve şeriat ayırımında din, bütün peygamberlerde ortak olan ve değişmesi veya ortadan kalkması düşünülemeyen hususları ifade eder. Dinlerin değişmeyeceği, ama şeriatlerin değişime açık olduğu yönündeki ifadeler bu durumu anlatır. Başta tevhid (Yaratıcının birliği) ilkesi ve buna bağlı hususlar ile ahiret vb. konular din kapsamında yer alır. Şeriat ise daha çok ibadetin veya hukukun konusu olan davranışlara (amel) ilişkin olan hususları kapsar. Hz. Muhammed’in getirdiği şeriat, önceki şeriatlerı neshettiği için kural olarak o dinlerde yer alan ibadet ve hukuk alanındaki hükümler Müslümanlar için geçerli ve bağlayıcı değildir. Bu bakımdan İslâm hukukçuları Hz. Muhammed’den önceki ilâhî dinlerin Kur’ân-ı Kerîm’de veya Hz. Peygamber’in sünnetinde yer almayan hükümlerine bir kaynak değeri atfetmemişlerdir.