CEVAP: Çayırlık alanlarda yaşayan Türklerin en önemli gıda elde etme stratejisi çobanlıktı. Bu iktisadi üretim stratejisine bağlı olarak da göçer bir yaşam tarzına sahiptiler. Söz konusu yaşam tarzının günümüzdeki temsilcileri Toroslardaki Yörüklerdir. Bu ana strateji sayesinde Türk kültürünün en ünlü yemekleri gelişmiştir: Kebaplar. Ana gıda maddesi olan et, değişen yaşam ve çevre koşullarına rağmen hâlâ birçok yemeğin ilk malzemesidir. Çobanlık stratejisi sayesinde, kültürümüzde süt ve süt ürünlerinde yararlanma bilgi ve tekniği de oldukça gelişmiştir. Su kanalı ve ark yapımı bilgisi geliştirilmesine rağmen, Türklerin bir diğer çevreden yararlanma stratejisi, kuru tarım biçiminde yürütülen buğday ve arpa ekiciliğidir. Buna bağlı olarak da yemek kültürümüzün bir diğer önemli ayağı gelişmiştir: Hamur işleri ve özelinde ekmekler. Sözü edilen iki çevreden yararlanma stratejisi sonucunda elde edilen ürünler, tek ya da birlikte kullanılarak kültürümüzün özgün ve en bilindik yemeklerini ortaya çıkarmıştır: “Kızarmış ve ızgara etlerin çeşitliliği, kat kat ince hamurdan yapılmış yemekler ve etlerle tahılların (etli pilav çeşitleri) birlikte pişirilmesi gibi” . Yaylacılıkla sürdürülen çobanlık ve basit tarımın, ana besin maddeleri dışında, yemek kültürümüzde biçimlediği diğer unsurları şöyle sıralanabilir: Taşınabilir, basit pişirme araçları; basit, neredeyse doğrudan pişirme teknikleri; saklama teknikleri.