CEVAP:

Orta Çağda Avrupa malikane olarak bilinen küçük siyasi-ekonomik birimlere ayrılmıştı. Bir şato ve çevresindeki topraklardan oluşan malikanenin amacı köylünün güvenliğini, aristokrat sınıfın ise otoritesini ve geçimini sağlamaktı. Kanun ve düzen yalnız malikane sınırları içinde geçerliydi. Toprak boldu, fakat yeterli iş gücünün ve güvenliğin varlığı halinde bir üretim faktörü olarak işe yaramaktaydı. Bir şatonun bölünmezliği nedeniyle, koruma ve güvenlik hizmetinin sağlanmasında başlangıçta ölçek ekonomisi kuralları geçerliydi. Malikanede yaşayan insanların sayısı arttıkça güvenlik hizmetinin ortalama ve marjinal maliyeti azalmaktaydı. Ancak bir noktadan sonra malikane sahibinin koruduğu kişilerin sayısı daha da artarsa, şatoya daha uzak alanlarda tarım yapılması gerekeceğinden savunma hizmetinin maliyeti yükselmekteydi. Yani savunma hizmeti önce alçalan, sonra yükselen bir maliyet eğrisi gösteriyordu. Bir malikanenin en etkin ekonomik büyüklüğü, güvenlik sağlamanın marjinal maliyetinin korunması sağlanan son iş gücünün ürettiği üründen lordun vergi şeklinde aldığı payın değerine eşit olduğu noktaydı.