CEVAP:

Osmanlı Devleti’ndeki dini nitelikli yardımlar, daha çok sosyal yardımlar kavramı çerçevesinde ele alınabilir. Dar gelirliler ve muhtaçlara yapılan yardımlar, yüksek gelirlilerden düşük gelirlilere doğru gelirin belirli çapta yeniden dağılımını sağlamaktadır.

İslâm geleneğinde yer alan birçok mükellefiyet ve kurumun sosyal dayanışma ve sosyal güvenlikle ilgili olduğu bilinmektedir. Örneğin, kefaret gibi, bir hatanın karşılığında yapılması gereken işlemlerin çoğu muhtaçlara yardım türündendir. Yine sadaka, fitre, kurban, adak vs.de de aynı özellikler bulunmaktadır. Bu bağlamda, İslâm geleneğinin tasarrufa değil infâka (harcamaya), bencilliğe değil diğergamlığa dayanan bir yapı olduğu söylenebilir