CEVAP:

Oyun ve dil gelişimi arasında sıkı bir bağ vardır. Araştırmacılar özellikle çocukların –mış gibi yaparak oynadıkları sosyo-dramatik oyunlar ve dil edinimi süreçleri arasında benzerlik olduğunu söylemektedirler. Küçük çocukta dil edinimi, çevresinde gördüğü nesne, kişi ve durumları sembolik olarak nitelendirebileceğimiz dil ögeleri ile, örneğin ses ile, eşleştirme sürecidir. Sembolik oyunda da benzer bir şekilde çocuk, nesneleri amacı dışında kullanıp kendisi de olduğundan farklı rollere bürünerek hayal gücü ile nesneler ve durumlar arasında sembolik eşleştirme yapar. Diğer bir deyişle, dil ediniminin bilişselsüreci ile sosyo-dramatik oyunun bilişsel süreci, soyut temsil barındırdığı için temelde benzerlik taşımaktadır.

Bebeklikten itibaren yetişkinleri taklit ederek anlamlı ya da anlamsız sesler üretme çocuklar için bir oyuna dönüşür. Örneğin, çeşitli dudak ve dil hareketleri eşliğinde değişen ses tonlamalarının ritmik şekilde tekrarlanması erken çocuklukta oynanan keyifli bir oyundur. Çocukların yaşları büyüdükçe dili kullanma yetkinlikleri de gelişir. Dilin kurallarını öğrenen çocukların zamanla dil ile oynamaya başladığını, örneğin kelimeleri bilinçli olarak yanlış kullanıp ya da hatalı eklemeler yaparak kelimeler üzerinden esprili bir dil ürettiklerini gözlemleyebiliriz. Çocuklar büyüdükçe, oyunlarına sıklıkla eşlik eden tekerlemeler ve şarkılar da onların dil gelişimini destekleyen pratikler arasında yer alırlar.