CEVAP:

Parten’ın gelişim alanlarını ele alırsak özellikle
sıklıkla uğraşsız davranış gösteren yani ne başkalarıyla ne
de kendi başına oyun oynamayan çocuklara yardım etmek
ilk öncelik olmalıdır. Bu çocukların ilk olarak aileleri ile
görüşerek evdeki davranışları ile ilgili bilgi edinmemiz
gerekir. Eğer çocuk ev ortamında oyun oynuyorsa bu bize
çocuğun okul ortamında kendini güvende hissetmediğini
gösterir. Bu çocukların genellikle tedirgin, ürkek ya da
korku dolu baktıklarını görebiliriz. Bu çocuklara yardım
etmek için öncelikle öğretmenin ya da çocuk gelişimcinin
çocukla arasında güvene dayalı bir ilişki kurması gerekir.
Bu ilişkiyi de çocukla oyun oynayarak kurabilir.
Öğretmenin bu süreçte sabırlı davranması ve çocuğun
beden dilini okuyarak kendi davranışlarını ayarlaması
gerekir. “Sen neden arkadaşlarınla oynamıyorsun”, “Hadi
git arkadaşlarına katıl”, “Utanmana gerek yok” gibi
ifadeler çocuğun daha da çekingen olmasına neden
olabilir. Çocuğun oyun sürecinde rahat hissedebileceğini
düşündüğü bir çocuk belirleyerek onu da oyunun bir
parçası hâline getirebilir.