CEVAP:

Kamusal alanda, çalışanların davranış biçimleri hukuk kuralları; Devlet Memurları Yasası, Kurumsal Personel ve Disiplin Yönetmelikleri ile düzenlenmiştir. Kamusal alanda ve iş ortamında çalışanların sosyal davranış biçimleri ise, toplumdaki; yerleşik, değer, gelenek, din, etnik, vb. kültürel unsurlardan temel almaktadır. Kamusal yaşamda sosyal davranışları oluşturan protokol kuralları ile görgü kuralları iç içedir. İş dışındaki ortamda; iş ortamında nezaket, terbiye, görgü nitelik değiştirmemektedir. Nezaket, terbiye, görgünün, işin doğasından ötürü, yansıtılmasında biçimsel farklılıklar, olabilmektedir. Bir maden işçisinin, kömür tozuna bulanmış görüntüsü, görgülü bir insan tarafından “pis”, olarak nitelendirilemez. Dolayısıyla; bir dansçının, bir yüzücünün mayolu görüntüsü görgülü bir
insan tarafından “bayağı” olarak nitelendirilemez. Bir kültüre ait, yerel kıyafetler; yeme içme alışkanlıkları; çirkin, berbat, vb. olarak varsayılamaz. Protokolü anlamak için önce “görgü” ve “görgülülük” anlaşılmalıdır; ahlaklı ve etik insana dair her şey “görgü kuralları” adında geçerli kılınmıştır. Kişi ve toplum kesimlerini, aşağılamak, hor görmek ve zarar vermek için kurallar ve yaklaşımlar paravan ediliyorsa; bunlar yapanların hatasıdır; kural ve yaklaşımların değil. Çünkü iş ortamı, toplumdaki ortamlar arasında yer almaktadır. Dolayısıyla; iş yerinde, görev ve sorumluluklar nezdinde örgütlendiği varsayılan konumlar; oradaki tabakalaşmayı oluşturmakta ve görgü kuralları da buna göre uygulanmaktadır.