CEVAP: Toplum çok tanrılıydı. İlk kültleri Latium bölgesinin yerel tanrılarıydı. Her aile kendi koruyucu tanrısına önem vermekle birlikte diğer tanrılara da tapıyordu. Kendine özgü bazı yerel veya sonradan geniş çaplı tapınım görmüş tanrısal figürleri olmakla birlikte Yunan ve tanrıçaları isimleri değişerek ama temel özelliklerini koruyarak Roma panthnenonunu oluştururlardı. Helenistik dönemde Büyük İskender’in daha yaşarken tanrılaştırılması gibi İmparatorluk döneminde de Roma imparatorlarının bazıları yaşarken, bazıları da öldükten sonra tanrılaştırılmıştır. Ve Sebasteionlar inşa edilmiştir. Romalılar ele geçirdikleri yeni bölgelerdeki yeni bölgelerdeki dinlere karşı toleranslı olmuşlardır. Milattan sonra 2. ve 3. yüzyıllarda doğu dinleri ölümden sonra başka bir dünyada ikinci bir hayat müjdeledikleri için oldukça popüler olmuştur. Mısırdan gelen İsis ve serapis kültü, İran ve Doğu Anadolu üzerinde gelen Mitharizm ve Hristiyanlık bu dönemde geniş bir alana yayılmıştır.