CEVAP:

Sendikalar Sanayi Devrimi’nin ve sanayileşmenin yarattığı sorunlar karşısında oluşan işçi hareketinin en önemli kanadını oluşturmuştur. Sanayi Devrimi’yle birlikte liberal ekonomi anlayışı içinde çalışma hayatı ve çalışma koşulları, özellikle işçi sağlığı ve iş güvenliği ile geçim düzeyi açısından son derece kötü ve sağlıksız bir yapıyı ortaya çıkarmıştır. Bu nedenle bu dönemde iş kazaları ve meslek hastalıkları sayıları hızla artarken; kadın, çocuk ve genç işgücü sayısı da hızla artış göstermiş ve yetişkin erkek işgücü yönünden daha önce rastlanılmayan işsizlik sorunu baş göstermeye başlamıştır. Bunun yanı sıra işçilerin yoksulluğuna rağmen işverenin aşırı sermaye birikimi büyük bir ekonomik dengesizliğe neden olmuştur. Loncalarda üretim süreçlerini denetleyen, malzeme ve emeklerinin karşılığı olarak ürettiklerine sahip olan çalışanlar bağımsız üretici durumundan, tüm hayatları boyunca yalnızca ücret karşılığı çalışan ve ne üretim araçlarına ne de ürettikleri mala sahip olan kişiler durumuna gelmişlerdir Böylece bir taraf­ta sayıları hızla çoğalan ama ekonomik güçleri olmayan bir işçi sınıfı; diğer taraf­ta sayıca az ama ekonomik güçleri olan bir sermaye sınıfı oluşmaya başlamıştır. Sayıları hızla çoğalan ve büyüyen fabrikalarda çalışan ve tek geçim kaynağı ücret olan işçiler arasında, çalışma hayatının bu ağır ve olumsuz koşullarını paylaşmaktan kaynaklanan meslek bilinci kısa sürede güçlenmiş ve sıkı bir dayanışmaya dönüşmüştür.