CEVAP: İşgücü piyasasının güvenceli işlerde istihdam edilen çekirdek işgücü ve güvencesiz, düzensiz işlerde istihdam edilen çevre işgücü olarak ayrışması ve çevre işgücünün örgütlenmesindeki zorluklar, sendikaların, değişen üretim ve istihdam biçimlerine yanıt vermede yetersiz kalmasıyla, sendikalar güç kaybetmiştir. Sendikal hareket, fordist dönemin aksine gücünü kaybetmiş ve kolektif iş ilişkileri yerine bireysel iş ilişkileri yaygınlaşmıştır. Bu değişimin iş denetimine yansımaları da olmuştur. Çünkü iş denetiminin karşı karşıya kaldığı çalışma ilişkileri tablosu, sendikaların örgütlenme ve etkililik düzeylerine göre değişir. Sendikalar örgütlendikleri işyerlerinde işçilerin haklarının da güvencesidir. Dolayısıyla, sendikasız çalışma ilişkileri yaygınlaştıkça, iş yasası ihlallerine daha sık rastlanır. Toplu iş sözleşmesi düzeni yerine bireysel iş sözleşmelerine dayalı çalışma ilişkilerinin egemen olduğu çalışma ilişkileri sisteminde, toplu iş sözleşmesi düzeni dışında kalan ve sadece yasal düzenlemelerin koruma kapsamında olan işgücünün korunması ihtiyacı artmış ve bu çerçevede iş denetiminin rolü ve etkinliği daha önemli hale gelmiştir. Diğer yandan, çalışma standartlarının gelişiminde geleneksel olarak oldukça önemli roller üstlenen sendikaların güç kaybetmesiyle, iş denetimi kurumlarının farklı stratejik ortaklıklar kurması gereksinimini ortaya çıkarmıştır. İşyerlerinde çalışma ilişkilerini düzenleyen toplu pazarlık ve toplu sözleşme mekanizmalarının zayıflaması ve daralması karşısında, bu mekanizmaların yerini doldurmaya çalışan insan kaynakları yönetimi birimleri yani işveren temsilcileri, iş denetiminin ortakları arasında yerini almıştır.