CEVAP: Türkçede genel kural olarak söz sonunda ötümlü ünsüz bulunmaz. Ana Türkçe dönemindeki uzun ünlüler kısalırken geride seslik izler bırakmışlardır, bunlardan biri ötümlüleşmedir. Az sayıda tek heceli sözcük, ek almasa bile söz sonunda ötümlü ünsüz bulundurur, ad, od, sac, yad gibi. Büyük bir grup tek heceli sözcükte ise ünlü uzunluğundan kaynaklanan ötümlüleşme ancak eklenmede ortaya çıkar. Ötümsüz ünsüzle biten tek heceli uzun ünlülü olan sözcüklerin ünlüyle başlayan bir ek almaları durumunda sonlarındaki p, ç, t, k ünsüzleri, b, c, d, g seslerine değişir. Kök hecedeki ünlü Ana Türkçede kısa ise ünsüz aynı kalır. Kök hecedeki ünlünün uzun olup olmamasıyla ilgilidir.