CEVAP: Antik Mısır’da düzenli ve nitelikli eğitimden büyük ölçüde soylular, zenginler ve üst düzey din adamlarının çocukları yararlanırdı. Ancak diğer toplum kesimleri, kendi hayat biçimlerini, duyuş ve düşünüşlerini çocuklarına aktarmayı önemli görmüşlerdir. Mısır’da toplum içinde çocuğun beslenmesine, aile ve toplumun alışkanlıklarının kazandırılmasına önem verildiği de bilinmektedir. Bu kültürde çocuğun hayli önemsendiğini, onlar için oyuncaklar icat edildiğini gösteren birçok kalıntı vardır. Özellikle seçkin kesimin çocukları beş yaşına geldiğinde okula gönderilir ya da özel eğiticiler tutulurdu. İlkokula benzer okulların yanında, ortaöğretim ve yükseköğretim düzeyinde az sayıda kurumlar da bulunuyordu. Burada bazı alanlarda ihtisaslaşma söz konusuydu ve ileri düzeyde eğitimler yapılırdı. Yüksekokul olarak görülen bu yerlerde lirik şiir, dil ve edebiyat metinleri yanında, hukuk, resim, musiki, tarih, coğrafya ve tıp eğitimi alınırdı. Burada matematik ve diğer mühendislik bilimleri de üst seviyede öğretilmiştir. Tarihçi Herodot, Eflatun ve Aristo, matematik ve geometriyi icat edenlerin Mısırlılar olduğunu söylemişlerdir. Antik Mısır’ın eğitim sisteminde günümüz vakıf sistemine benzeyen yapıların olduğu bilinmektedir. Burada öğrencilerin maddi ihtiyaçları karşılanırdı. Yatılı ya da sadece okula gidip gelme şeklinde eğitim yapılırdı. Bu uygulama özellikle dinî okullar için söz konusuydu. Zaten eğitim büyük ölçüde din adamlarının marifetiyle gerçekleşiyordu. Rahipler birçok bilginin kaynağı olan kutsal kitabı okuma ve yorumlama hakkına sahiplerdi. Bunların dışında kimse, kutsal metinleri okuyamaz, yorumlayamaz ve oradan hükümler çıkaramazdı. Eğitimde yoğun bir dinî etki vardı. Bu etki sanat ve toplumsal hayatı da etkilemiştir.