CEVAP:

Bu fiil, Kur’ân-ı Kerîm’de dokuz yerde (A’râf
7/154; Mü’minûn 23/14; Furkân 25/1, 10, 61; Ğâfir 40/64;
Zuhruf 43/85; Rahmân 55/78; Mülk 67/1) geçmektedir.
Bunların hepsinde tebâreke fiilinin öznesi, Allah’tır.
Kelimenin asıl manasında, kalıcılık ve süreklilik vardır.
Fiilin kök anlamı, devenin çöküp yere yerleşmesi, kuşun
suyun üstüne konmasıdır. Yüce Allah, her türlü faydayı,
yararı yaratması ve onları kalıcı kılması nedeniyle
tebâreke fiiliyle nitelendirilmiştir. Kelime daha sonra yüce
olmak, münezzeh olmak, hayır ve uğur dilemek
anlamlarında kullanılmıştır.