CEVAP: Fıkıhta taabbudî hüküm kavramı, biri geniş diğeri dar olmak üzere iki anlamda kullanılmaktadır. Geniş anlamda taabbudî hüküm gerekçesi akılla kavransın veya kavranmasın içerisinde Allah hakkı bulunan her hükümdür. Dar anlamıyla ise fıkıh ve fıkıh usulü eserlerinde, gerekçesi akılla kavranılamayan, dolayısıyla kıyas ve ictihada konu olmayan hükümler için kullanılan bir terimdir. Taabbudî hükmün en temel özellikleri ise şu şekildedir; ? Kesin nassa dayanmış olması, ? Dinin aslına dâhil olması, ? Kıyasa konu olmaması ? Özü itibariyle değişime kapalı olmasıdır.