CEVAP:

Toplam kalite anlayışının tam zamanında üretim sisteminden ayrı düşünülmesi mümkün değildir. Temelde aynı felsefeden hareketle ortaya çıkan üretim yaklaşımları, birlikte uyguladıklarında daha üst düzeyde etkin olabileceklerdir. Tam zamanında üretim sistemi kendisine kalite yaklaşımı olarak toplam kaliteyi seçmiş ve uygulamıştır.

Tam zamanında üretim yaklaşımında ana fikir her zaman sıfır stok, sıfır hata olarak şekillendirilmiştir. Stokların azaltılması finansman kaynaklarını daha etkin kullanmayı, gereksiz maliyetlerden kaçınmayı ve ürünlerin hatasız bir şekilde üretilmesini sağlamaktadır. Diğer yanda çekme sisteminden kaynaklı, müşteri arzu ve beklentilerine göre üretilen mamullerin satış ve satış sonrası sağladığı tatmin stoksuz çalışmanın getirdiği büyük avantajlardır. Sıfır hata prensibine geldiğimizde ise tam zamanında üretim yaklaşımında hataya tahammül gösterilmemektedir. Bu elbette ki hatanın yapılamayacağı anlamına gelmemektedir. Gerçekte sistem de hatanın yapılabilir olduğunu kabul etmekte, ancak hatanın oluştuğu anda fark edilmesi ile gerekli düzeltmelerin yapılarak hatanın tekrarlanmasına mâni olunacağını öne sürmektedir. İşletme içerisinde kullanılan ikaz ve uyarı işaretleri, bilgisayar ile denetlenen süreçler bu konuda insan hatalarını bile ortadan kaldıracak şekilde tasarlanabilmektedir. İşletme içi sorun halledildikten sonra asıl zor olan kısma, dış kaynak tedarikçilerine sıra geldiğinde ise tam zamanında üretim anlayışı farklılığını göstermektedir. Tedarikçi ilişkileri söz konusu olduğunda uzun vadeli anlaşmalar yapılması ve bunun yanı sıra alımların az miktarlarda olması gereklidir. Bu uygulama ile miktarın en aza indirilmesi ile işletme içinde uygulanan sıfır stok prensibi bu noktada devreye girebilecektir. Tedarikçiden alınan hammadde, yarı mamul, mamul veya hizmet için aynı yaklaşım kullanılacak stok yapılmasına imkân vermeyecek şekilde tedarikçi ile kurulacak ilişkide stok sebebiyle gözden kaçan hata olmaması sağlanacaktır. Ayrıca karşılıklı yapılan uzun vadeli anlaşmalarda işletmeler karşılıklı olarak taahhütlerde bulunmakta ve bu taahhütlerin başında kalite seviyesinin düşürülmeyeceği gelmektedir. Ana üretici işletme bu noktada işveren konumunda olmakta ve işin karşılığını ödemekle yükümlü tutulmaktadır. Tedarikçi işletme ise aldığı işi en iyi şekilde tamamlamak zorundadır.