CEVAP:

Tarım sektörü üretim organizasyonunun sosyoekonomik yapısal özellikleri şöyle özetlenebilir:

• Öncelikle tarımsal üretim, talep koşulları yönünden ikili bir karaktere sahiptir. Yeni doğan her birey tarımsal ürünlerin kaynağını oluşturduğu gıda ürünlerine talep yönünden bir potansiyel oluşturur. İnsanın tarımsal ürünlere olan ihtiyacının sürekliliği, yani sürekli bir talebin varlığı doğal olarak tarımsal üreticiler açısından
  bir avantaj teşkil eder. Ancak aynı özellik kendi içerisinde üreticiler açısından dezavantajlı bir durumu barındırır. Her ne kadar tarımsal ürünlere daima bir talep bulunsa da talep düzeyi insanların beslenme kapasiteleriyle sınırlıdır.
• İkinci olarak tarımsal üretim doğa koşullarının etkisi altındadır. Bu durum üretim dönemi sonunda gerçekleşen üretim düzeyinin dönem başında öngörülen üretim düzeyinden farklı olmasına yol açabilir. Özellikle tarla tarımında daha fazla önem arz eden bu durum tarımsal üreticileri diğer sektörlerden farklı olarak piyasada oluşacak fiyat bağlamında çok daha etkisiz ve savunmasız bırakır.
• Üçüncüsü, tarım sektöründe üründen ürüne farklılık göstermekle birlikte üretim sürecinin görece uzun oluşudur. Bazı ürünlerde birkaç ayla sınırlı olabilen ürünün elde edilme süreci genellikle yıllık olarak gerçekleşirken ağaç bitkilerde birkaç seneye dek çıkabilmektedir. Üretim sürecinin göreli uzunluğuna bağlı olarak süreç uzadıkça tarımsal üretime yatırılan sermayenin devir hızı düşmektedir ve bu tür ürünlerin üretimi büyük sermayeli kapitalist işletmeler yerine ağırlıklı olarak küçük aile
  işletmelerince gerçekleştirilmektedir.
• Son olarak üretim sürecinin göreli uzunluğu tarımda işgücü kullanımının genellikle ekim ve hasat dönemlerinde yoğunlaşmasına, ürünlerin gelişme ve olgunlaşma dönemlerinde ise atıl kalmasına yol açmaktadır. Bu durumun doğal sonucu ise tarımda gizli işsizliğin yüksek olması biçiminde ortaya çıkmaktadır.