CEVAP: Türk kültüründe beş aslî unsur vardı. Türk mitolojisine göre kâinatı oluşturan bu beş aslî unsur; su, ateş, ağaç, maden ve toprak tan ibaretti. Yeryüzündeki canlı ve cansız varlıkların tamamı bu beş unsurdan birine mensup addediliyor ve gök cisimlerinden biri ile ilişkilendiriliyordu. Türkler bu beş aslî unsuru ve bunların gökte ilişkilendirildikleri semavî cisimleri kök sayıyordu. Bunlara kök, ruh veya Türkçe töz, oguş veyahut da kut gibi isimler veriyordu. Özellikle kut kavramı hayatın özünü oluşturmak ve başarılı olup yaşayabilmek için mutlaka elde edilmesi ve ondan sonra da kaybetmemek için sahip olunması gereken erdem lerle ilişkilendirilmişti ve toplumsal yansıması olan töre ile yapısal ve işlevsel süreklilikler içermekteydi. Kâinatın, gökyüzü, yeryüzü ve yeraltı olarak üçe taksim ve tasnif edildiği daha sonraki dönemlerde de, yeryüzünde olup biten ile gökyüzünün ilişkili olduğu ve birbiriyle sürekli iletişim içinde olduğuna inanılmaktaydı. Kağan da bu ilişki ve iletişimi gerçekleştiren en yüksek dini şahsiyet olarak kabul edilirdi.