CEVAP:

Genel anlamıyla “hukuk kaynağı”, hukuk kurallarının aldıkları biçimleri, yani dış görünüşlerini, şekillerini ifade eder. 

Kanun, hukukun yazılı kaynaklarının temelini oluşturur ve Türkiye Cumhuriyeti’nde kanun koyma yetkisi yasama organı olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne verilmiştir.

Yönetmelikler, bakanlıkların ve kamu tüzel kişilerin kendi görev alanlarını ilgilendiren kanunların ve tüzüklerin uygulanması için çıkardıkları hukuk kurallarıdır. Yönetmelikler, yasa ve tüzüklere aykırı hüküm içeremezler. Ülke çapında uygulanacak olan yönetmeliklerin yargısal denetimi Danıştay tarafından yapılırken, diğer yönetmeliklerin yargısal denetimi genel görevli idari mahkemeler tarafından yapılır.

Tebliğ, sözcük anlamıyla “duyurma, bildirme, haber verme” anlamına gelmektedir. Sistemin işlerliği açısından çeşitli dönemlerde Hazine Müsteşarlığınca, Türkiye Sigorta Birliğince, Sermaye Piyasası Kurulunca çeşitli tebliğler yayınlanmıştır. Kararlar, sistemin işletilmesi hususunda ilgili kamu otoritelerince yapılan işlem ve kararları ifade etmektedir.

Genelgeler, yasa ve yönetmeliklerin uygulanmasında yol göstermek, herhangi bir konuda aydınlatmak, dikkat çekmek üzere ilgililere gönderilen yazılardır.