CEVAP:

• “Dünya toplam gıda üretimi, nüfusa yeterli düzeydedir. • Ülkeler arası ve içi gıda dağılımı dengeli değildir. • Gıda dağılımı dengesizliği, gelişme yolundaki ülkelerde daha büyük sorundur. • Gıda ve gıdaya ulaşma yetersizliği olan ülkelerde, gıda üretiminin artırılması tek seçenektir. • Türkiye’de kişi başına günlük toplam protein ve enerji üretimi Dünya ortalamasının üstünde ve yeterli düzeyde olmakla birlikte, yıldan yıla azalmaktadır. • Türkiye’nin kişi başına günlük hayvansal protein ve enerji üretimi, Dünya ortalamasının altında ve yetersizdir, ayrıca yıldan yıla azalmaktadır. • Türkiye’de tarım işletmesi sayısı yıllar itibariyle artmış, işletmeler küçülmüştür. • Türkiye’de hayvansal üretim yapan işletmelerin oranı önemli ölçüde azalmaktadır. • Son 70 yıllık süreçte çayır ve mera alanları % 70 daralmıştır. • Yem bitkileri üretim alan ve miktarı artış göstermekle birlikte, üretim yeterli olmaktan çok uzaktır. • Karma yem hammaddelerinin bir bölümü iç piyasadan yeterince karşılanamamakta, bazıları ise tümüyle dışarıdan sağlanmaktadır.• “Dünya toplam gıda üretimi, nüfusa yeterli düzeydedir. • Ülkeler arası ve içi gıda dağılımı dengeli değildir. • Gıda dağılımı dengesizliği, gelişme yolundaki ülkelerde daha büyük sorundur. • Gıda ve gıdaya ulaşma yetersizliği olan ülkelerde, gıda üretiminin artırılması tek seçenektir. • Türkiye’de kişi başına günlük toplam protein ve enerji üretimi Dünya ortalamasının üstünde ve yeterli düzeyde olmakla birlikte, yıldan yıla azalmaktadır. • Türkiye’nin kişi başına günlük hayvansal protein ve enerji üretimi, Dünya ortalamasının altında ve yetersizdir, ayrıca yıldan yıla azalmaktadır. • Türkiye’de tarım işletmesi sayısı yıllar itibariyle artmış, işletmeler küçülmüştür. • Türkiye’de hayvansal üretim yapan işletmelerin oranı önemli ölçüde azalmaktadır. • Son 70 yıllık süreçte çayır ve mera alanları % 70 daralmıştır. • Yem bitkileri üretim alan ve miktarı artış göstermekle birlikte, üretim yeterli olmaktan çok uzaktır. • Karma yem hammaddelerinin bir bölümü iç piyasadan yeterince karşılanamamakta, bazıları ise tümüyle dışarıdan sağlanmaktadır. • Karma yem sektöründe denetim yetersizliği, kalite ve rekabeti olumsuz etkilemektedir. • Tarım işletmeleri yapısal değişimle verimliliği artıracak sermayeye sahip değildir ve sermaye birikim olanağından yoksundur. Kamu kaynakları ise etkin olarak kullanılmamaktadır. • Hayvancılıkta yetiştirici örgütlenmesi yetersizdir. • Hayvancılık sektörüne kamu müdahaleleri, yetiştiriciyi koruma ve üretimi sürekli kılma yerine, gıda sanayinin hammadde ihtiyacını karşılama veya tüketiciyi korumaya yöneliktir. • Hayvan sağlığı konusunda önemli ilerlemeler sağlanmıştır. Fakat gelinen nokta yeterli değildir.