CEVAP:

Bu tür anne babalar çocuk eğitiminde kararsızlık
içerisindedirler. Birinin doğru olarak gördüğü durum
diğeri tarafından yanlış olarak değerlendirilir. Yani anne
baba çocuğun eğitiminde hangi yöntemin doğru olduğu
çocuğa nasıl bir eğitim verecekleri konusunda henüz
kendi aralarında anlaşamamışlardır. Bu durum da çocuğu
kelimenin tam anlamıyla iki arada bir derede bırakır.
Çocuğun kişilik gelişimini olumsuz yönde etkiler. Neyi,
nerede ve ne zaman yapacağını bilemeyen çocuk;
yumuşak huylu, ılımlı, ürkek, söz dinleyen, pasif bir
çocuk olmak veya kendini ispatlayabilmek için sinirli,
kavgacı, çabuk öfkelenen, tepkisel bir kişilik yapısı
geliştirebilir. Bu tip ailelere genellikle genç ebeveynlerde,
yeni evli çiftler arasında rastlanır ve ilk çocuğun
yetiştirilmesi sırasında görülür. Buna bağlı olarak çocuk
asi, hırçın inatçı olabileceği gibi içine kapanık ve pısırık
da olabilir. Çocuk dikkatini toplayamaz ve uzun süre bir
işe odaklanamaz olabilir. Dikkatsizlik ile ilgili sorunlar
yaşamaya başlar. Çocuk anne veya babadan birisine çok
yaklaşırken diğerinden uzaklaşabilir. Çocukta yalan
söyleme, kaypaklık gibi hastalıklar başlayabilir. Çocuk
bencil ve şımarık olur. Bu yüzden arkadaş çevresinde
sevilmez. Çocuk evde veya okulda anne babasının
dikkatini çekmek için alışılmadık davranışlar sergiler.
Ailesi çocuğa model olamadığı için çocuk kendine başka
modeller seçer. Gençlik dönemlerinde çocuk, vaktinin
tümünü arkadaşları ile geçirir. Genç yaşta çocuk zararlı
alışkanlıklar edinmeye meyilli olur.