CEVAP: Bütün sınırlılığına rağmen bu dönemde UÇÖ ile olan ilişkilerin Türkiye’deki çalışma mevzuatını ve sosyal politikaları etkilediğini de belirtmek gerekir. Türkiye’nin daha örgüte katılmadığı dönemlerdeki çalışma mevzuatı üzerinde bile UÇÖ’nün olumlu etkileri olduğu söylenebilir. 1924 tarihli Hafta Tatili Kanunu ile 1930 tarihli Umumi Hıfzıssıhha Kanunu bu etkileşime örnek olarak gösterilmektedir. 1936 yılında 3008 sayılı iş Kanununun benimsenmesi sürecinde, Türkiye UÇÖ sözleşmelerinden ve yayınlarından yararlanmış, UÇÖ’nün Sözleşme ve Tavsiyeleri incelenerek, iş Kanununa, uygun hükümler konmasına çalışılmıştır. Ancak iş hukuku alanında UÇÖ normları ile olan bazı aykırılıklar, özellikle de sendika özgürlüğü ilkesine yer veren UÇÖ Anayasası ile uyuşmazlıklar, dönemin çalışma mevzuatının UÇÖ ilkeleri ile bağdaştırılmasında yetersiz kalındığını göstermektedir.