CEVAP:

Bunun sebebi bir ünsüz
sesin olağan olarak bir hecenin ya başında, ya da
sonunda bulunabilmesidir. Bununla birlikte sonu
çift ünsüzlü alıntı kelimelerde iç ses olarak yer alabilirler. Ancak bu durumda Türkçe’de çoklukla iki
ünsüz arasına bir dar ünlü gelir ve tek heceli kelime
iki heceli olurken ilk ünsüz hece başında kalır: şehrşehir, vakf-vakıf, emr-emir, devr-devir, tabl-tabul
(davul), havz-havuz, lutf-lutuf gibi