CEVAP:

Verginin bilinen ilk tarihi, Mezopotamya ve Mısır uygarlıklarına dayandırılmaktadır.
Milattan önce 3500’lerde Sümer tabletlerinde vergiye ilişkin kayıtlara rastlanmıştır.
Bu dönemde, kralın gelir kaynakları papazların, yargıçların ve ordunun
ihtiyaçlarını karşılamaya yetmediği için vergilere başvurulmak zorunda kalınmıştır.
Böylece başlangıçta, gönüllü bir ödeme (bağış/yardım/hayır/iyilik gibi) olan
vergi, devletin artan faaliyetlerine ve gelir ihtiyacına paralel olarak zorunlu bir
yükümlülüğe dönüşmüştür.
Paranın kullanımının yaygın olmadığı dönemlerde vergilerin büyük çoğunluğu
ayni olarak, diğer bir söylemle mal ve hizmet şeklinde ödenmiştir. Böylece
nüfusun büyük çoğunluğunu oluşturan köylüler, ürünlerinin sabit bir yüzdesini
(Mısırda beşte birini, Sümerlerde onda birini) krala vermek zorunda kalmışlardır.
Dönemin koşulları nedeniyle ödenen ayni vergiler genellikle mültezim adı verilen
kişiler tarafından toplanmıştır. Mültezimlerin aşırı kâr elde edebilmek için krala
borçlandıkları vergi miktarının iki katını toplamaya başladıkları bu yöntem, on
dokuzuncu yüzyıla kadar devam etmiştir.
Köylüler vergi ödemenin dışında ayrıca devlet işlerinde, piramit ve tapınakların
inşasında ve kralın özel arazisinde çalıştırılmışlardır. Böylece köylüler aslında
parasal olmayan bir vergi ödemiş, bir anlamda kölelik yapmışlardır. Atina ve
Roma döneminde çok daha ileri gidilmiş; arazi ve köle satışları vergilendirilmiş,
ithalat vergileri artırılmış ayrıca başarısızlıkla sonuçlanmakla birlikte, sermaye ve
mülk gelirlerinin vergilendirilmesi teşebbüsünde bulunulmuştur. Feodal sistemin
ortaya çıkması ile birlikte köylülerden soylulara kadar herkesin, toprağa sahip olmanın
bir karşılığı olarak, askerî hizmetlerde ya da çalışma yoluyla devlete katkıda
bulunması prensibi geliştirilmiştir. Ancak günümüzde verginin parasal olması
gerektiği, kişilerin vergi yerine çalışmaya zorlanamayacağı görüşü hakimdir.