CEVAP: Wittgenstein’a göre felsefecinin bir soruyu ele alışı bir hastalığı tedavi etmek gibidir, kendi deyişiyle “şişenin içindeki sineği dışarı çıkarmaktır”. Elbette buradaki kendini hasta eden de felsefecinin kendisidir. Dili yanlış kullanarak paradokslar, karmaşalar ve muğlaklıklar üretir. Yine felsefe, Wittgenstein’ın önerdiği tarzda yapılırsa, bu hastalığı tedavi edebilir.