CEVAP:

+(X)n eki Tükçenin tarihsel dönemlerinde araç eki işleviyle kullanılmaktaydı: okun urdı ‘Ok ile vurdu.’, közün körmedök ‘gözle görülmemiş’ vb. (Tekin, 2000a). Bu ek zamanla kullanımdan düşmüştür. Bugün, az sayıda sözcüğün bünyesinde kalıplaşmış şekilde, isimden zarf işlevli kelimeler türeten bir yapım eki olarak yer almaktadır: ansız-ın, dem-in, yaz-ın, kış-ın, güz-ün vb.