CEVAP: 1-İstanbul (Osmanlı saray mutfağının mirasçısı); daha genel bakışla Marmara: İstanbul, İzmir, Bursa gibi, Kuzeybatı Anadolu’nun çok kültürlü bir ortamda biçimlenmiş ve Osmanlı saray kültüründen nasiplenmiş kentleri ile Anadolu’nun diğer kesimleri birbirinden oldukça farklıdır. Geleneksel yemek kültüründeki bazı yemekler ve pişirme teknikleri İstanbul’un kozmopolit yapısına ve Ege’ye özgüdür. Örneğin, deniz ürünleri, midye, bulgur yerine pirincin tercih edilmesi, fazla baharat kullanılmaması gibi. 2-Ege (İzmir, Girit): Ege yemekleri bitki örtüsü, deniz, iklim özelliklerinin etkisiyle oldukça farklıdır. Örneğin Giritli Türklerin yemeklerinin ana bileşenleri şunlardır: Zeytinyağı (etli, etsiz tüm yemekler), yenilebilir yabani otlar (çiğ ya da haşlanarak hazırlanmış salata, etli ve etsiz yemek); sebze (adada yetiştirilebilen tüm sebzeler; örn. enginar, kabak çiçeği, börülce, yer elması, taze bakla, sakız kabağı vb. 3-Karadeniz: Karadeniz yemeklerinin ayırıcı özelliği hamsi balığının yaygın kullanımıdır. Bu mutfakta Balkan ve Slav mutfaklarının da etkisi görülür. Örneğin, Gürcü mutfağının ana malzemelerini tamamen yörede doğal olarak yetişen ya da yetiştirilebilen bitkilerle coğrafyaya özgü olarak elde edilebilen diğer gıdalar oluşturur. Bunlar; ceviz (yabani, aşılı), mısır, karalahana, fasulye, barbunya, meyve, büyükbaş hayvan ürünleri, bal, ek olarak patatestir. 4-Güney Anadolu: Güneyde, Antep, Mardin, Adana gibi illerin yemekleriyle Suriye’nin, özelikle Halep kentinin mutfak kültürünün örtüştüğü fark edilir; bol baharat kullanımı, köfte yemeklerinin çeşitliliği, salata ve mezenin yaygın olması. 5-İç Anadolu (Türkmen nüfusun yaşam bölgeleri): İç Anadolu bölgesinde ise daha çok göçer kültürün özelliklerinin uzantısı olan bir beslenme alışkanlığı bulunmaktadır: Tahıl (ekmek hâlinde tüketim), kuru baklagil, süt ürünleri ağırlıklı bir mutfak.