Evliliğin ne olduğu sorgulandığında bu soruya değişik açılardan bakarak yanıt vermek mümkündür. Yasal açıdan bakıldığında, evlilik ve aile karşılıklı ilişkisel yükümlülüklerin ve hakların oluştuğu bir bağlanmadır. Söz konusu bu karşılıklı ilişkisel yükümlülük ve hakların eşlerin birbirlerine sadakati, açıklığı, dürüst davranmaları ve çocuklara karşı yükümlülüklerini yerine getirmeleri ve nihayet çocuklarında ebeveynlerine karşı yükümlülüklerini yerine getirmeleri şeklinde özetlenebilir. Bir başka anlatımla bu kademeli olarak sürekli tekrarlanan eylemler yoluyla gerçekleştirilen ortak bir yaşam projesidir.

Yapılan bilimsel araştırmalar evliliklerin kötüye gitmesi ile kişi olarak diğerini küçümsemeleri, aşağılamaları, ihmal etmeleri hor görmeleri şeklindeki iletişim alışkanlıkları arasında güçlü bir ilişki bulunduğunu göstermektedir.

Romantik inançların ve medya imgelerinin aksine mutlu evlilikler sabittir ve eşler arasında sürekli farklılıklar yani görüş ayrılıkları vardır. Ancak mutlu evli çiftler bu farklılıkları yani görüş ayrılıklarını tamir edebilirler. Söz konusu bu onarımın sağlanabilmesinin temelinde iyiniyet vardır. İyi niyetin olmadığı bir ortamda bu görüş ayrılıkları hiçbir şekilde onarılamadığı gibi tam aksine çok önemli çatışmaların fitilini ateşleyen olgular haline gelir.

Ayrıntılı bir analiz yapıldığında eşler arasında üç grupta toplanabilecek değerler olduğu belirir. Bunlardan birinci grup; eşlerin üzerinde uyuştukları ve herhangi sorun olmaksızın her iki tarafında kabul ettikleri, paylaştıkları, aynı tutum ve davranışı geliştirdikleri değerlerdir. İkinci grubu ise eşlerin üzerinde ilk anda uyuşmadıkları görüş ayrılıklarının olduğu ancak iyi niyetle değerlere yaklaştıklarında üzerinde bir şekilde uzlaşabilecekleri değerler oluşturur. Üçüncü değer grubu ise, eşlerin üzerinde hiçbir şekilde uyuşamayacakları değerlerdir. Bir evlilikte en sıkıntılı grup bu gruptur.

Bir toplumun en küçük birimi yapı taşı olarak bilinen aile, çeşitli yazarlar tarafından değişik şekillerde tanımlanmaktadır. Söz konusu bu tanımların her biri aileyi bir yönü ile tanımlamakta ancak bazı diğer yönlerini anlatmakta yetersiz kalmaktadır. Bu durumun nedeni ailenin gerçekte hemen her toplum için her çağda çok önemli vazgeçilemez bir kurum olmasıdır. Bu nedenle hemen herkes aileyi kendi önem verdiği özelliğini öne çıkararak tanımlamaya çalışmıştır. Ancak ailenin çok fazla önemli özelliği olduğu için bir özelliği öne çıkaran birçok tanım olmasına rağmen ailenin kapsamlı bir tanımını yapabilmek mümkün olamamıştır. En yaygın tanımı ile aile “aralarında gerçek uzlaşma ve akrabalık bağı olan ve bütün sosyal ilişkileri bir soy etrafında olan zümrelerdir”.

Mac Iwer ve Page, aileyi “seks ilişkilerine dayalı, çocuk sahibi olma ve bu çocukları yetiştirme özellikleri gösteren gruptur” şekline tanımlar.

Winch, “kuşak ilişkilerine göre ana-baba ve çocuklardan oluşan gruptur” şeklinde tanımlamaktadırlar.

Nimkoff’a göre aile “karı-koca ve çocuklardan ya da sadece karı-kocadan kurulu az veya çok devamlılık gösteren bir birliktir” şeklinde tanımlamaktadır.

Endüstri devrimi sonrasında daha fazla belirginleşen ve yalnızca anne, baba ve çocuklardan oluşan aile türü de çekirdek aile adını almıştır.

Ülkemizde evlilik kurumu Medeni Kanun ile düzenlenmiştir.

Ülkemizde evlilik kurumu Medeni Kanun ile düzenlenmiştir ve evlilik nikahla gerçekleşir. Yasalarımıza göre erkekler ve kadınlar, aynı anda yalnızca bir kişiyle evli olabilirler.

Aile bireyleri birbirleri ile sözlü ya da jest ve mimikler ile anlaşırlarsa veya gerçekçi iletişimde aksama olursa bu durum aileyi çok olumsuz etkiler. Ailede sağlıklı iletişim ve etkileşimi engelleyen faktörleri şu şekilde sıralamak mümkündür:

• Aileyi ve bireyleri ilgilendiren konular üzerinde yüzeysel konuşmalar yapılması,
• Aşırı soru sorma, yersiz şüphelere kapılma,
• İlgi gösterisinin yapay olması,
• Karşı tarafın hareketlerinden yorum yapma anlam çıkarma, düşüncelerini yorumlama ve tahmin etme ve bunların doğruluğunu test için konuşma ihtiyacı duymama,
• Geçmişteki üzücü ve tatsız olayları sık sık, yerli yersiz, gerekli gereksiz gündeme getirme,
• Sorulan soruları karşılıksız bırakma,
• Bireylere söz ile baskı kurmaya çalışma,
• Abartılı bir şekilde onaylama veya reddetme,
• Sık sık hemen her konuda öneride bulunma veya kişisel düşüncelerini kabule zorlama,
• Suçlama, eleştirme, olumsuz değerlendirmeler yapma,
• Emir verme, tehdit etme,
• Samimiyetten uzak kalma, yalan söyleme,
• Alay etme, küçük düşürmeye çalışma, fikirlere değer vermeme,
• Sürekli olarak olayların olumsuz yönlerini öne çıkarma,
• Küçük hataları görmezden gelmeyip tam aksine çok abartma,
• Benmerkezci olma, sürekli olarak özveriyi karşı taraftan bekleme,
• Ortak çalışmalara gereken önemi vermeme,
• Karşıdakinin kendisini ifade etmesine olanak tanımama.

İdeal ailede; ister sadece baba isterse anne ve baba birlikte çalışıyor olsunlar, her durumda, evde rol dağılımı ve yetkiler ortaktır. Kurallara sonuna kadar bağlı kalınır, ortak kararlarda ortak söz sahibi olunur ve eşler birbirlerinin hak ve hukuklarına son derecede saygılı davranırlar. Ailenin sorumluluğunu ortak taşıyan kişiler yani anne ve baba, çocuklar ve evdeki diğer bireyler ile her yönden yakından ilgilenirler. Ailede yaşayan kişiler aile ortamında kendilerini huzurlu hissederler, karşılıklı anlayış ve hoşgörü içerisinde yerleşmiş bir aile yapısı vardır ve bu tamamen fonksiyonel bir aile yapısıdır.

Annenin ve babanın; kişilik yapıları, eğitim durumları, meslekleri, zeka düzeyleri, bedensel ve ruhsal hastalıkları, psikososyal durumları, sosyokültürel statüleri, yetişme tarzları ve kendi anne babalarıyla olan ilişkileri, çocuğa yaklaşım tarzları, çocuk için ayırdıkları zaman vb. durumlar çocuğu öncelikle etkileyen unsurlardır.

Aile danışmanlığı 2. Dünya Savaşı 'ndan sonra hızlı bir gelişme göstermiştir. Aile dinamikleri hakkında ilk çalışan kişi Sigmund Freud’dur.

Aile dinamikleri hakkında ilk çalışan kişi Sigmund Freud yapsada bu konuyu ilk kez ayrıntılı olarak inceleyen kişi Alfred Adler'dir.

Aile ile ilgili en yaygın sorunları ve aile danışmanlığını gerektiren nedenleri aşağıda belirtilen başlıklar altında toplamak mümkündür;

• Eşlerin her ikisinin de çalışması,
• Evlilikte bozulma,
• Tek ebeveynli aileler,
• Alkol ve madde bağımlılığı,
• Okulla ilgili sorunlar,
• Çocuğun yönlendirilmesi ile ilgili sorunlar,
• Ergen depresyonu,
• Evden ayrılan yetişkin çocuklarla ilgili sorunlar,
• Engelli çocuk.

Eşlerin her ikisinin de çalışması: Günümüzde ekonomik sorunlar her iki eşin çalışmasını gerektirmektedir. Ancak her iki eşin çalışması, bazen sorunlara neden olabilmektedir. Danışma sürecinde genellikle tartışılan sorunlar şunlardır:

• Ev işlerinin paylaşılması ile ilgili sorunlar
• Çocuk bakımı ile ilgili sorunlar
• Evin geçimi ile ilgili sorunlar.

1970-1979 yılları arasında bu alanda iki büyük dernek (The American Association For Marriage And Family Therapy ve American Family Therapy Association) kurulmuştur.

1950-1959 yılları arasında aile danışmanlığı alanında etkili olan liderlerden bazıları olarak Nathan Ackerman, Gregory Bateson, Murray Bowen ve Carl Whitaker ‘in isimlerini anmak mümkündür.