Bu dönemde ticaret kolonileriyle birlikte yazı aşağıda sıralanan alanlarda kullanılmıştır: • Anlaşmalar, • Ticaret, • Evlenme belgeleri, • Evlat edinme.

Kaniş Krallığı’nın merkezi ve Anadolu’daki Asur Ticaret Kolonileri sisteminin başşehri Kültepe’nin eski adı Kaniş veya Neşa’dır.

Hititlerin başkenti olan Hattuşaş (Boğazköy), Çorum iline bağlı Boğazkale ilçesinde, bir teras ve büyük bir kayalık üzerinde yer almaktadır.

Büyük kervanlarla Anadolu’ya gelen tüccarlar; • Kalayın yanı sıra, • Parfüm, • Kumaş gibi malları da getiriyordu.

Hitit piyadesinin silahları aşağıdaki gibi sıralanmaktadır: • Mızrak, • Kama veya Hançer, • Kılıç, • Balta, • Ok, • Yay.

Hitit Devleti’nde tahta geçenler şöyle sıralanabilir: • I. Hattuşili (MÖ 1650’ler), • I. Murşili (MÖ 1620-1590) • I. Hantili (MÖ 1590-1560) • Telepinu (MÖ 1525-1500).

Tarihin bilinen ilk barış anlaşmasının imzalanmasına neden olan savaş Kadeş’te olmuştur.

Yüksek Troia kültürü olarak adlandırılan Troia VI/VIIa evresi Orta Tunç Çağında MÖ 1700’lerde başlamıştır.

Etrafı surlarla çevrili ve böylece kentten ayrılmış olan saray ve resmi binalar alanı şu bölümlerden oluşur: • Arşiv, • Kitaplık, • Dinsel Bölümler, • Taht Odası, • Kral ve ailesinin içinde yaşadığı bölümler.

Atribü, antik heykel ve kabartmalarda, tanrı, tanrıça ve kahramanların anlaşılmasına kolaylık sağlayan ayrıntı, giysi veya aksesuara verilen addır.

Orta Tunç Çağı’nın en belirgin özelliği Mezopotamya ile başlayan çok sıkı ve iyi örgütlü ticaret ilişkileri ve bunun sonucunda yazının Anadolu’ya girişidir.

Tarihin bilinen ilk barış anlaşması, Hitit Devleti ile Mısır arasında yapılmıştır.

Troia; Çanakkale il sınırları içinde, 30 km uzaklıktaki Hisarlık’da, İda Dağı’nın (Kaz Dağı) eteklerinde bulunmaktadır.

Hitit merkezi devlet idaresi, büyük ölçüde seçkin üyelerden oluşmaktaydı. En üste, başlangıçta tabarna/labarna, daha sonra “güneşim” sıfatını kullanan kral bulunuyordu.

Eski Hitit krallığı olarak anılan ve Telepinu’yla sona eren dönemin kazanımları geçici olmuştur. Ancak krallarının politikaları, daha sonraki büyük Hitit İmparatorluğu hükümdarlarının ana hatlarıyla izleyeceği bir model oluşturmuştur. İmparatorluk dönemi, MÖ 1450-1180 arasını kapsamaktadır. Yeni Hitit Devleti olarak anılan bu dönemle birlikte, Tunç Çağları sona ermiştir.

Orta Tunç Çağı’nda aşağıdaki yerleşim yerlerinde binlerce tablet bulunmuştur. • Kaneş, • Hattuşaş, • Alişar, • Karahöyük.

Hem Anadolu, hem de Ön Asya’nın diğer ülkelerinde, Kalkolitik dönemin sonlarında insanoğlu, % 70 oranında bakır ile % 30 oranında kalayı karıştırmış ve tuncu keşfetmiş, bu keşif ile maden yatakları açısından zengin olan Anadolu’da madencilik geliştirmiştir.

Troia IV’deki yapı katları arasında; • Av hayvanı, • Domuz, • Koyun, • Keçi, • Sığır • Midye, • Balık, • Deniz kaplumbağası ve • Istakoz kemikleri bulunmuştur. Buna göre doğru cevap B'dir.

Obsidyen, doğal yollarla
oluşan volkanik kökenli bir
cam türüdür. Lavın havayla
temas edip hızlıca soğuması
ve kristalleşmeye yetecek
kadar zaman geçmeden
donmasıyla oluşur.
Genellikle felsik lav
akıntılarının, soğumanın
hızlı olduğu kenar
bölümlerinde bulunur.
Kristal yapıda
olmadığından, keskin
inceliğe ulaşabilir. Bu
özelliğinden ötürü eski
dönemlerde ok ucu olarak
kullanılmış ve ticareti
yapılmıştır. Buna göre doğru cevap A'dır.

Bahsedilen önemli beylikler Hattiler, Luviler, Palalar ve Huriler'dir. Buna göre doğru cevap E'dir.

Hititlerin başkenti olan Hattuşa, Çorum iline bağlı Boğazköy ilçesinde bir teras ve büyük bir kayalık üzerinde yer almaktadır. Doğru cevap A'dır.

Anadolu’da; • Kültepe’den başka; • Hattuşaş, • Alişar, • Acemhöyük ve • Karahöyük gibi yerleşimlerin de aralarında olduğu dokuz yerde  karumlar kurulmuştur. Doğru cevap C'dir.

Eski Hitit devletinin başkenti Hattuşa'dır. Doğru cevap E'dir.

II. Muvattali Dönemi’nde (MÖ 1306-1282) Mısır Devleti ile aralarında, Suriye toprakları üzerinde hak iddia etme nedeniyle büyük anlaşmazlıklar yaşamıştır. Doğru cevap A'dır.

Tanrılar topluluğuna Panteon denilir. Doğru cevap A'dır.

Boğazköy’de sfenksli kapının altında yer alan 80 m uzunluğunda düşmana karşı baskın, çıkartma yapmak için kullanılan tünel Potern olarak adlandırılır.Çok iri taşlardan,
bindirme yöntemi ile inşa edilmişve Hititlerden önceki
dönemlerde Anadolu’da bu tür mimariye
rastlanmamıştır. Doğru cevap A'dır.

Çömlekçi çarkı Orta tunç çağında Anadolu'da yayılmaya başlamıştır. Doğru cevap C'dir.

Orta Tunç Çağı MÖ 2000 yıllarında Tunç Çağı’nın orta dönemine girilir. Orta Tunç Çağı’nın en belirgin özelliği Mezopotamya ile ba?layan çok sıkı ve iyi örgütlü ticaret ilişkileri ve bunun sonucunda yazının Anadolu’ya girişidir.

Mezopotamya Güneydoğu Anadolu’dan başlayarak, Basra Körfezine kadar uzanan, Dicle-Fırat Nehirleri arasındaki bölgeye denilmektedir. Mezopotamya verimli topraklara sahip olması, iklim şartlarının uygun olması nedenlerinden dolayı, sürekli istila ve göçlere sahne olmuştur. İnsan etkileşimi fazla olması nedeniyle medeniyetin bu bölgeden gelişerek yayıldığı kabul görmektedir.

Obsidyen doğal yollarla oluşan volkanik kökenli bir cam türüdür. Lavın havayla temas edip hızlıca soğuması ve kristalleşmeye yetecek kadar zaman geçmeden donmasıyla oluşur. Genellikle felsik lav akıntılarının, soğumanın hızlı olduğu kenar bölümlerinde bulunur. Kristal yapıda olmadığından, keskin inceliğe ulaşabilir. Bu özelliğinden ötürü eski dönemlerde ok ucu olarak kullanılmış ve ticareti yapılmıştır.

Asurlular ticaret ağını sağlamlaştırmak amacı ile Anadolu’nun çeşitli yerlerinde karum adı verilen ticaret merkezleri kurmuşlardı. Karumların merkezi ve en büyüğü Kültepe’deki Kaneş Karumu’dur.

Vabartum:Asurlu tüccarların ana merkezler arasında konakladıkları tesislerdir.

Hititlerin başkenti olan Hattuşaş (Boğazköy), Çorum iline bağlı Boğazkale ilçesinde, bir teras ve büyük bir kayalık üzerine kurulmuştur.

Anadolu’da, Eski Hitit Devletinin bir güç olarak sahne almaya hazırlandığı dönemlerde, küçük beylikler halinde yaşayan ve farklı dilleri konuşan birçok halk yaşamaktaydı. Bu beyliklerden en önemlileri; Hattiler, Luviler, Palalar ve Huriler olarak sıralanabilir.

Eski Hitit krallığı olarak anılan ve Telepinu’yla sona eren dönemin kazanımları geçici olmuştur. Ancak krallarının politikaları, daha sonraki büyük Hitit İmparatorluğu hükümdarlarının ana hatlarıyla izleyeceği bir model oluşturmuştur. İmparatorluk dönemi, MÖ 1450-1180 arasını kapsamaktadır. Yeni Hitit Devleti olarak anılan bu dönemle birlikte, Tunç Çağları sona ermiştir.

Suriye egemenliği için Hitit ve Mısır devletleri arasında Kadeş kenti yakınlarında büyük bir savaş yapılmıştır. Bu savaşta Mısır tahtının başında II. Ramses bulunmaktaydı. Savaşı kimin kazandığı tartışmalıdır.  Ebu Simbel tapınağında bulunan yazıtta savaşı II. Ramses’in kazandığı, Hitit yazıtlarında ise II. Muvattali’nin savaşı kazandığı iddia edilmektedir. 
 

Yapılan bu savaş sonucunda Asur Devletinin güç kazanmasına yol açmıştır. Asur kralı I. Şalmanezerin, Malatya yakınlarındaki Fırat’a ulaşmasıyla, İşuva bakır madenlerinin denetimi Hititlerin elinden alındı. IV. Tuthalia (MÖ 1250-1220) imparatorluk dönemine, Hititler en zengin maden yatağını kaybetmiş olarak girdi.

Hitit merkezi devlet idaresi, büyük ölçüde seçkin üyelerden oluşmaktaydı. En üste, başlangıçta tabarna/labarna, daha sonra “güneşim” sıfatını kullanan kral bulunuyordu. Erkek güneş tanrısıyla özdeşleştirmesine rağmen kral, sadece ölümünde sonra kutsallaşıyor ve o zaman güneş tanrısının kıyafetini giymiş bir biçimde resmediliyordu.

Potern: Boğazköy’de sfenksli kapının altında yer alan 80 m uzunluğunda düşmana karşı baskın, çıkartma yapmak için kullanılan bir tüneldir. Çok iri taşlardan, bindirme yöntemi ile inşa edilmiş ve Hititlerden önceki dönemlerde Anadolu’da bu tür mimariye rastlanılmamıştır.

Panteon: Tanrılar topluluğuna verilen addır.

Hitit inancına göre, tanrılar aynı insanlar gibi yaşıyor, yiyip içiyor, birbirleri ile evlenip çocuk sahibi oluyorlardı.

Atribü: Antik heykel ve kabartmalarda, tanrı, tanrıça ve kahramanların anlaşılmasına kolaylık sağlayan ayrıntı, giysi veya aksesuara verilen addır.

Hitit mimarlığının en belirgin özelliği karşıtsız yani asimetrik oluşudur; dinsel ve sivil binalarda olduğu gibi kent plancılığında da bu davranış egemendir. Başka bir deyimle yapılar herhangi bir geometrik ilkeye, sözgelimi sıralanmaya, hizalanmaya bağlı olmayıp Hellen yapı sanatı ile İngiliz ve Türk bahçelerinde gördüğümüz türde, doğal bir oluşum içindedir.

Bit Hilani:Ön yüzünde bir ya da iki ayaklı geçidi; arkasında ise küçük oda toplulukları bulunan, enine yerleştirilmiş, ocaklı bir ana odası bulunan yapı tipi. Ön geçidin bir tarafında ayrıca, her zaman olmamakla birlikte, genellikle bir merdiven boşluğu yer alır. Çoğunlukla ön yüz duvarları ve kapı söveleri, ortostod ve hayvan yontuları ile süslenmiştir; ayaklar ise yontularla süslenmiş altlıklar üstüne dikilmişlerdir. Zincirli, Karatepe bu yapı tipinin görüldüğü yerlerdir.

Hititler, çivi yazısı ve resim yazısı (Hiyeroglif) olmak üzere iki tür yazı kullanmıştır. Arkeolojik araştırmalarda Hitit yerleşimlerinde bulunan yazılı belgeler, Anadolu’da aynı dönemde (MÖ 1800’lü yıllarda) Hint-Avrupa dillerinin en eskisi Hititçe’den başka, yine aynı dil grubuna ait Luvi ve Pala dillerinin ayrıca Hurrice, Hattice ve Akadca’nın yazı dili olarak kullanıldığını göstermektedir. Çivi yazısı ile yazılan bu dillerde her işaret bir heceyi simgeler. Hititlerin kullandığı bir başka yazı türü de Luvi dilinde yazılan ve hiyeroglif denen resim yazısıdır. Hititlerin kullandığı ve Mısır hiyeroglifinden tamamen farklı olan bu hiyeroglifte, heceler hatta kelimeler tek bir işaretle temsil edilebiliyordu.

Troia:Çanakkale il sınırları içinde, 30 km uzaklıktaki Hisarlık’da, İda Dağı’nın (Kaz Dağı) eteklerinde bulunmaktadır. Troas bölgesinin başkenti, ilk kurucusu Dardanos bu bölgeye Dardania adını vermiş, daha sonra Troas tarafından Troia ve son olarak Kral İlios’un adına izafeten İlion olarak adlandırılmıştır.

Troia’da ilk kazılar, Henrich Schliemann tarafından Homeros’un İliada Destanı’ndan yola çıkarak 1870 yılında Troia’yı bulmak için kazılara başladı. Amacı arkeolojik olmaktan çok defineciliğe yönelikti ve Priamos’un efsanevi hazinesi arıyordu.

Homeros:Günümüz araştırmacıları tarafından MÖ 8. veya 9. yüzyıllarda yaşadığı ifade edilen Homeros, Batı Anadolu’da büyük ihtimalle Smyrna’da (İzmir) doğmuştur. Batı Edebiyatı’nın ilk büyük eserleri sayılan İlyada ve Odysseia Destanları’nın derleyicisidir. Hayatıyla ilgili bir rivayet ise kör olduğudur. Fakat destanlarındaki betimlemelerin canlılığından, destanlarını yazdığında kör bile olsa bir zamanlar gözlerinin gördüğü anlaşılmaktadır.