Dönemsellik ilkesi gereğince, sigorta işletmeleri de faaliyet sonuçlarını belirli dönemler itibariyle ölçerek ortaya koyarlar.

Sigorta işletmeleri faaliyet sonuçlarını ilgili kişi ve kurumlara finansal tablolar aracılığıyla sunarlar.

Sigorta işletmeleri tarafından düzenlenen temel finansal tablolar bilanço ve gelir tablosu olmakla birlikte, özkaynak değişim tablosu, nakit akım tablosu ve kâr dağıtım tablosu da diğer işletmelerde olduğu gibi sigorta işletmelerinin dönem sonlarında düzenledikleri, faaliyet raporlarında yer alması gereken diğer finansal tablolardır.

Her hesap dönemi sonunda düzenlenen finansal tabloların sağlıklı ve gerçeği yansıtır olabilmesi için dönem içinde yapılan kayıtların dönem sonunda elde edilen envanter sonuçlarına göre düzeltilmesi gerekir.

Genel kabul görmüş muhasebe ilkelerinden dönemsellik ilkesine göre işletme faaliyetleri belirli dönemler itibariyle kontrol edilir ve işletmenin faaliyetleri sonucunda sağladığı kâr veya zarar bu dönemler itibariyle hesaplanır. Muhasebe kurallarına göre her hesap dönemi sonunda hesapların kapatılıp takip eden hesap dönemi başında yeniden açılması, gerek hesapların devamlılığını ve doğruluğunu gerekse de dönemler itibariyle işletme faaliyetlerinin kontrol altında tutulmasını sağlar.

Tüm işletmelerde dönem sonu işlemlerinin başka bir ifadeyle envanter işlemlerinin temel amacı, işletmelerin finansal yapısını gösteren bilanço ile gelir ve giderlerini buna bağlı olarak da dönem kâr veya zararıyla ilgili faaliyet sonuçlarını gösteren gelir tablosunun düzenlenmesidir.

Muhasebe uygulamalarında envanter işlemleri genel olarak aşağıdaki sıraya göre yapılır: 1. Dönem sonunda muhasebe kayıtlarına göre genel geçici mizan düzenlenir. 2. Muhasebe dışı envanter işlemleri yapılarak iktisadi kıymetlerin gerçek durumu tespit edilir. 3. Muhasebe dışı envanter sonuçları ile genel geçici mizan karşılaştırılır, varsa farklar bulunur. 4. Bulunan farkların sebeplerine göre gerekli düzenleyici muhasebe kayıtları yapılarak muhasebe içi envanter işlemleri yapılır. 5. Muhasebe kayıtları ile envanter sonuçlarının uyumu sağlanarak genel kesin mizan düzenlenir. 6. Daha sonra finansal tablolar düzenlenir.

Envanter sonuçları envanter defterine kaydedilir.

Muhasebede dönem sonu envanter işlemlerini Tek Düzen Muhasebe Sistemi, Türk Ticaret Kanunu ve Vergi Usul Kanunu'nun ilgili hükümlerini de dikkate alarak değerlendirdiğimizde; envanter işlemlerini muhasebe dışı envanter işlemleri ve muhasebe içi envanter işlemleri olarak ikiye ayırabiliriz.

Envanter çıkarmanın iktisadi kıymetlerin tespiti ve değerlemesi aşamaları muhasebe dışı envanter olarak kabul edilir. 

Envanter çıkarmanın iktisadi kıymetlerin tespiti ve değerlemesi aşamaları muhasebe dışı envanter olarak kabul edilir. Bu tespit ve değerleme işleminden sonra, bulunan sonuçların muhasebe kayıtları ile karşılaştırılarak hesapların gerçek durumu ifade eder duruma getirilmesi işlemi gelir. Bu işleme muhasebe içi envanter denir.

Sigorta teknik karşılıkları, sigorta şirketi bilançolarının diğer işletme bilançolarından başlıca farkını oluşturur.

Sigorta teknik karşılıkları, sigorta işletmelerinin düzenlemiş oldukları sözleşmelerinden dolayı üstlenmiş oldukları risklere ilişkin yükümlülükler için ayrılan bilanço kalemleridir.

Sigorta ve Reasürans ile Emeklilik Şirketlerinin Teknik Karşılıklarına ve Bu Karşılıkların Yatırılacağı Varlıklara İlişkin Yönetmelik" te teknik karşılıklara ilişkin tanımlar, hesaplamalar ve yeterlilik testlerine ilişkin bilgiler verilmiştir. İlgili yönetmelikte teknik karşılıklar aşağıdaki gibi sıralanmıştır: • Kazanılmamış Primler Karşılığı, • Devam Eden Riskler Karşılığı, • Muallak Hasar ve Tazminat Karşılığı• Matematik Karşılıklar, • Dengeleme Karşılığı, • İkramiye ve İndirimler Karşılığı.

Genel olarak finansal tablolar, bilanço, gelir tablosu, satışların maliyeti tablosu, fon akım tablosu, nakit akım tablosu, kâr dağıtım tablosu, özkaynaklar değişim tablosundan oluşur.

Sigorta işletmelerinde en önemli finansal tablolar, bilanço ve gelir tablosudur

Finansal tablolar  işletmeyle ilgili aşağıdaki bilgileri sunarlar: a. Varlıklar, b. Yabancı kaynaklar (veya borçlar), c. Özkaynaklar, d. Gelir ve giderler, kârlar ve zararlar, e. Özkaynaklardaki diğer değişmeler ve f. Nakit akışları

Finansal tablolar, amaçlanan faydayı sağlamak için tahakkuk esası dikkate alınarak hazırlanır. Bu yöntemde, işlemlerin ve diğer olayların etkileri, bunlarla ilgili nakit ve benzerlerinin tahsilatlarının veya ödemelerinin yapıldığı tarih itibariyle değil, gerçekleştikleri tarihler esas alınarak finansal tablolara aktarılır.

Finansal tabloların nitelikleri, finansal tabloları kullanıcıları için faydalı hale getiren yönleridir. Anlaşılabilirlik, ihtiyaca uygunluk, güvenilirlik ve karşılaştırılabilirlik finansal tabloların başlıca niteliklerini oluşturur.

Anlaşılabilirlik, finansal tablolarda sunulan bilgilerin kullanıcılar tarafından kolayca anlaşılabilmesini ifade eder. Ticari ve ekonomik faaliyetler ve muhasebe konusunda makul düzeyde bilgi sahibi olup, sunulan bilgileri makul bir dikkatle değerlendirmeye istekli kişiler tarafından anlaşılabilecek düzeydeki finansal tabloların anlaşılabilirlik özelliğini taşıdığı kabul edilir.

Bilançonun özellikleri ana başlıklar olarak aşağıdaki gibi sıralanabilir. • Bilanço, işletme için düzenlenir, • Bilanço, belirli bir tarih (belirli bir an) için düzenlenir, • Bilanço, varlıkları ve bu varlıkların kaynağını gösterir, • Bilanço, işletmenin bir hesap dönemindeki sonucunu (kâr veya zararını) gösterir. • Bilanço muhasebe ilkelerine ve kurallarına uygun olarak düzenlenir.