Kişisel bakım becerileri;
• Yemek yeme becerileri,
• Tuvalet becerileri,
• Giyinme ve kişisel temizlik becerileri ve
• Eşyaların temizliği/bakımı olarak sınıflandırılmaktadır.

• Ekip üyeleri ile işbirliği içinde olmak
• Bireyin içinde bulunduğu kültüre, yaş ve gelişim düzeyine uygun, aynı zamanda sosyal olarak
  geçerli öğretim süreçlerine yer vermek
• Akranları sürece dâhil etmek
• Uyarlamalara yer vermek
• Etkili bir değerlendirme sürecine yer vermek ve değerlendirme sonuçlarını kullanmak
• Öğretim için uygun ortamları ve süreleri belirlemek
• Etkili bir öğretim yöntemi seçmek

Özel eğitim öğretmenlerinin ekip içerisinde; (a) ekip toplantılarının yeri ve zamanını planlama, (b)
toplantıda alınan kararları kaydetme ve (c) ekibin öğretimsel önerileri doğrultusunda uygulamalar yapma gibi görevleri bulunmaktadır.

Çoklu engellilere kişisel bakım becerilerinin öğretiminde, bireye hizmet sunan diğer alan uzmanlarının
da önemli rolleri bulunmaktadır. Bu uzmanlar; fizyoterapistler, dil ve konuşma terapistleri, iş ve meslek terapistleri, okul hemşireleri olarak sıralanabilir.

Tipik gelişim gösteren akranlar, çoklu engelli arkadaşlarının öğretim süreçlerine dâhil olarak, onların özellikleri ve gereksinimlerini daha iyi anlayacaklardır.

Uyarlanmış açma/kapama düğmeleri veya otomatik çalışan cihazlar (örneğin düğmesine basılarak çalışan saç kurutma makineleri, harekete duyarlı olarak çalışmaya başlayan şarjlı diş fırçaları)

Kişisel bakım becerilerinin değerlendirilmesi genellikle aile üyeleriyle gerçekleştirilen görüşmeler, kontrol listeleri, çevresel değerlendirme süreçleri ve doğrudan gözlem şeklinde gerçekleştirilmektedir.

Beceri analizleri, bir becerinin başlamasından bitişine kadar küçük basamaklar hâlinde ayrıntılı olarak nasıl gerçekleştirileceğinin belirlendiği analiz türüdür.

Beceri analizleri farklı şekillerde oluşturulabilir. Bunlar; (a) beceri basamaklarını bizzat gerçekleştirmek, (b) beceriyi sergileyen birisini gözlemlemek ve (c) becerinin nasıl gerçekleştirildiğini düşünerek beceri basamaklarını yazmak olarak sıralanmaktadır.

• Öğretilecek kişisel bakım becerisi, toplumsal ortamda yapılabilecek bir beceriyse (örneğin el yıkama, ayakkabı giyme vb.); yalıtılmamış öğretim uygun olabilir.
• Öğretilecek kişisel bakım becerisinin sergilenmesi, mahremiyet gerektiriyorsa (örneğin tuvalet becerisi, ped değiştirme, yüzmeden sonra günlük kıyafetleri giyme vb.) yalıtılmış öğretim kullanılmalıdır.

Öğrenmenin dört temel aşaması bulunmaktadır. Bunlar; (a) edinim, (b)
akıcılık, (c) kalıcılık ve (d) genelleme olarak sıralanmaktadır.

Genel olarak tuvalet eğitimine hazır hâle gelen çocuklar, gün içerisinde bir kez bağırsak boşaltımı, üç-beş defa mesane boşaltımı gerçekleştirmektedir. Tuvalet eğitimine başlayabilmek için, mesane ve bağırsak tepkileri gün içerisinde tahmin edilebilir aralıklarla oluşmalıdır.

Tuvalet kontrolü üzerine yapılan çalışmalar iki ayrı genellemeyi ortaya çıkarmıştır. Bu genellemeler şunlardır; (a) bireyler genel olarak, bağırsak kontrolünü mesane kontrolünden önce kazanmaktadırlar ve (b) bireyler çoğunlukla gündüz tuvalet kontrolünü gece tuvalet kontrolünden önce kazanmaktadırlar.

Tuvalet becerisi genellikle üç aşamada kazanılmaktadır. Bu aşamalar; (a) tuvalet sıklığının düzenli hâle gelmesi, (b) tuvalete kendi başına gitmek ve (c) bağımsız olarak tuvalet becerilerini yerine getirmektir.

Çoklu engelli bireylerin bağımsız olarak yemek yemeyi öğrenebilmeleri için emme, dudaklarını kapalı tutabilme, yutma, ısırma ve çiğneme becerilerinin yanı sıra boğazına yemek takıldığında öğürme refleksine sahip olmaları gerekmektedir.

Yemek yeme becerisinin ediniminin sağlanmasında öne çıkan yöntemler; (a) şekil verme ve (b) fiziksel ipucu (aşamalı yardım ve bekleme süreli öğretimin içinde kullanılan fiziksel ipuçları) süreçleridir.

1. Kaşık kullanma,
2. Çatalı batırma,
3. Bıçakla sürme ve
4. Çatal ve bıçakla kesme.

Giyinme becerilerinin öğretimine yeni başlandığında, bireyin vücut ölçülerinden daha büyük ve bol giysiler tercih edilmesi önerilmektedir. Bu sayede bireyler, giyinme becerisini daha kolay edinirler.

• Gözleyerek öğrenme ve model olma
• Pasif model olma
• Videoyla kendine model olma
• Eş zamanlı ipucuyla öğretim

Çoklu engelli bireyler arasında, engel durumlarından herhangi birisinin görme engeli olmadığı durumlarda sıklıkla kullanılan etkili yöntemlerden
biri gözlem yoluyla öğrenmedir. Bu yönteme “gözleyerek öğrenme” de denilmektedir.