Sigorta şirketleri (sigortacılar) sigorta sözleşmesinin koşullarını, her iki tarafın hak ve
borçlarını kanıtlama amacıyla sigorta sözleşmesi düzenlenir.

Sigorta sözleşmesinin varlığı, yazılı delil mahiyetinde olan poliçe ile ispatlanır.

- Sigorta sözleşmesi (akdi), TTK’da düzenlenmiş olmasına rağmen, bir Borçlar Hukuku sözleşmesidir.

- Sigorta sözleşmesi tam iki tarafa da borç yükleyen bir sözleşmedir.

-  Sigorta sözleşmesi ivazlı (karşılıklı, bedelli) bir sözleşmedir.

Bir sigorta poliçesinde, sigortacı, sigorta ettiren/sigortalı) veya varsa sigortadan faydalanan kimselerin ad-soyad veya ticari unvanları, adresleri, sigorta konusu menfaat ve özellikleri (rizikonun tanımı), azami teminat limiti (sigorta bedeli), sigortanın başlama ve bitiş tarihleri, ek rizikolar, primin tutarı ile ödeme zamanı ve yeri, poliçenin düzenlenme tarihi, sigortacının üzerine aldığı risklerin, tehlikelerin niteliğini belirlemeye yarayacak bütün durumlar sistemli, açık ve okunaklı bir şekilde yer almalıdır.

Sigorta poliçesine bunlardan başka sigorta genel şartları da yazılır. 5684 sayılı Kanunun 11. Maddesine göre sigorta sözleşmelerinin ana içeriği Hazine Müsteşarlığınca onaylanan “genel şartlara” uygun olarak düzenlenir.

Sigorta Sözleşmesi, TTK 1401/1’den esinlenilerek, özde; "sigortacı bir prim karşılığında bir kişinin sigorta ettirenin/ (sigortalının) para ile ölçülebilir yasal bir menfaatini zarara uğratan bir tehlikenin, (rizikonun) meydana gelmesi halinde oluşan zararı karşılamak için bir para ödemeyi ve sair edimlerde bulunmayı üzerine alır" şeklinde tanımlanabilir.

TTK‘nun 1424. Maddesi, sigortacının sigorta poliçesini sigorta ettirene vermekle yükümlü kılmıştır. TTK’nın 1424. Maddesinde “Sigortacı; sigorta sözleşmesi kendisi veya acentesi tarafından yapılmışsa, sözleşmenin yapılmasından itibaren yirmidört saat, diğer hâllerde onbeş gün içinde, yetkililerce imzalanmış bir poliçeyi sigorta ettirene vermekle yükümlüdür. Sigortacı poliçenin geç verilmesinden doğan zarardan sorumludur.

Sigorta ettiren poliçesini kaybederse, gideri kendisine ait olmak üzere, yeni bir poliçe
verilmesini sigortacıdan isteyebilir.

Sigortacılıkta genellikle sigortacı tarafından sigorta ettirene/sigortalıya sigorta edilecek rizikonun mahiyeti hakkında bilgi edinilmek için önceden hazırlanmış gerekli bilgileri içeren bir soru listesi verilir. Bu listeye uygulamada Teklifname adı verilir.

Sigortacılıkta sigorta şirketleri tarafından sigorta edilecek rizikoların içeriği hakkında bilgi edinebilmek için önceden hazırlanmış, gerekli soruların her sınıf riziko için tek düze biçimde sıralandığı soru formları düzenlenir ve bu soruların olası sigorta ettirenler/sigortalılar tarafından yanıtlanması istenir. Bu soru formuna uygulamada Sigorta Teklifnamesi adı verilmektedir.

Sigorta Teklifnamesi (Soru Formu), fiyatın (primin) hesaplanması ve poliçenin doldurulması için gerekli bütün bilgileri kapsayacak şekilde düzenlenmelidir. Sigorta ettiren/ sigortalı tarafından doldurularak sigortacıya verilen bu belgenin, yasal açıdan sigorta sözleşmesinin ortaya çıkması için bir zorunluluktur.

Teklifnamede yer alan soruları yanıtlarken teklif sahibi riziko ile ilgili tüm bilgileri,
esaslı unsurlar sorulmuş olsa da olmasa da, yani soru formunda yer almamış bile olsa,
açıklamak zorundadır. Sigortalanması teklif edilen riziko, tehlike ile ilgili tüm gerçeklerin açıklanması zorunluluğu “azami iyi niyet kuralının” bir gereği ve sonucudur.

Geçici sigorta ilmühaberi de poliçe gibi her iki tarafın haiz olduğu hak ve borçları gösterir. Eski TTK’nun 1265. maddesi hükmüne göre, sigorta mukavelesinin düzenlenmesinden sonra sigortacı poliçeyi hemen veremeyebilir. Poliçe verilinceye kadar geçen süre içinde gerçekleşecek rizikolara, tehlikelere karşı sigorta ettiren/sigortalı kişi kendisini teminat altına almak isterse, bu süre içinde meydana gelecek tehlikeler dolayısıyla sigortacının sorumluluğunu belirlemek amacıyla geçici sigorta ilmühaberi düzenlenir.

Zarar sigortalarının bir sözleşme çeşididir. Abonman sözleşmesi sadece emtialara uygulanabilen bir sigorta türüdür. Bu sigorta, emtia değeninin sürekli değişkenlik gösterdiği durumlarda sigorta ettirenin/sigortalının azami değer üzerinden sigorta yaptırıp boşuna fazla prim ödemesini önlemek amacıyla uygulanmaktadır.

Sigortacılık uygulamasında tecditnamelerin sigortacının eski borcu yerine yeni bir borç yüklenmesini değil eski borcun devamının teyidi amacıyla düzenlendiği kabul edilir. Tecditname ilk sigorta poliçesinin eki sayılmaktadır. Süresi dolan poliçenin yerine yeni bir poliçe düzenlenmeyip, sözleşmenin bir süre daha yürüklükte olduğunu gösteren bir belgedir.

Belge özellikle sigorta şirketi açısından büyük önem taşımaktadır. Çünkü bu belge sigorta ettirene/sigortalıya veya sigorta ettirenin/sigortalının kanuni vekiline veya menfaattarına imzalatılmakta, bu şekliyle ve belgenin içeriği itibarıyla özellikle sigorta ettireni/sigortalıyı hukuki anlamda bağlayıcı olmaktadır.

Sigorta sözleşmeleri, kısa (1 gün-1yıl), normal (1 yıl), uzun (1 yıldan fazla) süreli yapılır. Hayat dışı branşlarda bu süre genellikle bir yıldır. Sigorta sözleşmelerinde Şekli (Formel), Maddi (Materyal), Teknik olmak üzere başlıca 3 tür süre bulunmaktadır. 

Sigortacının konkordato ilân etmesi, ilgili sigorta dalına ilişkin ruhsatının iptal edilmesi veya sözleşme yapma yetkisinin kaldırılması gibi hâllerde; sigorta ettiren/sigortalı, bu olguları öğrendiği tarihten itibaren bir ay içinde sigorta sözleşmesini feshedebilir. Primlerin tamamını ödememişken sigorta ettiren konkordato ilân etmişse, sigortacı, bunu öğrendiği tarihten itibaren, bir aylık bildirim süresine uyarak, sigorta sözleşmesini feshedebilir.

Sigorta sözleşmesine göre, her hangi bir riske, tehlikeye ilişkin olarak, sigortacının hasar meydana gelmesi halinde tazmin edilmesi yolunda verdiği güvenceye karşılık olmak üzere, sigorta ettirenden/sigortalıdan para olarak bir ücret alır. Bu ücrete sigorta primi denir.

Hasar/zarar, sigorta güvencesi altına alınan risklerden, tehlikelerden herhangi birinin gerçekleşmesi halinde, sözleşme gereği sigortacının tazminat ödeme yükümlülüğünün doğması durumudur.