Şefkat Seyyid Abdulfettah'ın Siyer-i Nebevî adlı eserinde Hz. peygamberin, din büyüklerinin, halifelerin hayatları anlatılmaktadır. 

Şefkat Seyyid Abdulfettah'in Tezkiretü’ş-şuara veya Şefkat Tezkiresi eserinin türk edebiyatının diğer antoloji tipi tezkirelerden farkı mukaddimesinin görülmeyecek kadar uzun ve tezkirenin dilinin ağır ve özentili olmasıdır. 

İstanbul'da doğan, kendisinin seyyid olduğunu söyleyen ve Sahaflar Şeyhizade diye şöhret bulan şair Esat Efendi'dir. 

Şair Esat Efendi İstanbul'da müderrislik, naiblik, kâtiplik, vakanüvislik, kadılık, gazete başyazarlığı, kazaskerlik, elçilik, nazırlık vb. olmak üzere çok sayıda farklı görevlerde bulundu.

Esat Efendi'nin çocuklar için yazılmış olan manzum bir öğüt kitabının ismi Pendname'dir. 

Esat Efendi Teşrifat-ı Kadime eserinde Osmanlı Devletinin resmî protokolünü anlatmıştır. 

Ahmet Efendi'nin İman-ı Ebeveyn eseri, Saçaklızade Mehmet’in Hz. Peygamber’in anne ve babasının imanları konusunda yazdığı risalenin tercümesidir.

Ahmet Efendi'nin, Muhammet b. Ahmet el-İbşihî’nin el-Mustadraf Mahmudü’l-eser fitercemeti’l-mustazrafi’l-müstese eseri edebiyatta daha Mustazraf Tercümesi olarak tanınmaktadır. 

Esat Efendi'nin en tanınmış eserlerinden biri olan Bâğçe-i Safa-enduz eseri Salim Tezkire'sine zeyl olarak yazılmıştır.

Namık Kemal, Ârif Hikmet hakkında II. Mahmut devrinin en gözde şairlerinden biri olduğunu söylemiştir.

Ârif Hikmet Divandaki şiirlerini Türkçe, Arapça ve Farsça yazmıştır. 

Ârif Hikmet'in Mecmuatü’t-teracim eseri alfabetik sıra ile ulemaları, tarikat şeyhlerini ve şairlerin hayatlarını anlatılmaktadır. 

Ârif Hikmet Bey’in babası İsmet Bey’in Osmanlı Devleti adına katıldığı uluslararası antlaşmaları ve bu antlaşmaların maddelerini içeren eserin adı Hulâsatü’1-makâlât'tır. 

Asıl adı Davut olan, 1827’de yetişmesi için amcası Mehmet Husrev Bey’in yanına Kahire’ye gönderilen ve 1836’da oradan ayrılarak İstanbul’a gelen şair Fatîn'dir. 

Fatîn’in Hatimetü’l-eşar' adlı eseri Salim Tezkiresi’nin bıraktığı 1721’den 1853’e kadar Osmanlı ülkesinde yetişen şairler hakkında bilgi içermektedir. 

Fatîn en önemli eseri sayılan Hatimetü’l-eşar'da, Osmanlı ülkesinde yetişen şairler
hakkında yazarken hayattaki hâl tercümesi sahiplerinin hemen hepsinin, çoğunlukla ayı ve günüyle birlikte, doğum tarihleri belirtmiş, doğum yerleri, baba adları, memuriyet ve vazifeleri kaydetmiş, hayatlarındaki diğer değişiklikler tarihleriyle birlikte
göstermiştir. 

Seyyit ve Mevlevî şeyhi olduğu, mesnevihanlık yaptığı ve 1868’de öldüğünü bilinen şair Mehmet Tevfik'tir. 

Hacı Tevfik Efendi’nin tek eserinin ismi Mecmuatü’t-teracim’dir. 

Hacı Tevfik Efendi’nin tek nüshası bulunan Mecmuatü’t-teracim’de 1595 yılından başlayarak, yazıldığı 1859-60 yılına kadar yetişen 542 kişinin hayatları hakkında kısaca bilgi verilmektedir. 

Mehmet Tevfîk'in çıkardığı gazetenin ismi Çaylak'tır.