Analizin hangi amaçla hangi bilgileri saklamak üzere yapıldığına göre; yönetim analizi, kredi analizi ve yatırım analizleridir.

Bu finansal tablolar, ek finansal tablolar olarak adlandırılır ve

• Fon Akım Tablosu
• Nakit Akım Tablosu
• Kâr Dağıtım Tablosu
• Öz kaynaklar Değişim Tablosu
• Satışların Maliyeti Tablosu olarak bölümlere ayrılır.

Finansal analizin doğru şekilde hazırlanması için;

• Finansal tablolar sağlıklı bir şekilde hazırlanmalı ve analize konu olan veriler tam ve doğru olmalıdır.
• Analist ilgili muhasebe kavramı ve uygulamalarını iyi bilmelidir.
• İşletme faaliyetlerini ilgilendiren yasa ve düzenlemeler iyi bilinmelidir.
• Analiz edilen işletmenin bulunduğu endüstri kolu ve işletmenin özellikleriz iyi kavranmalıdır.
• İnceleme dönemindeki ekonomik şartlar ve eğilimler saptanmalı ve işletmeyi etkileyebilecek çevre koşulları bilinmelidir.
• İncelenen işletmenin çeşitli politikaları (üretim, fiyat, kâr dağıtımı, vb.) ve muhasebe uygulamaları iyi bilinmelidir.
• Analist, iyi bir sezgi, tahmin ve yorumlama yeteneğine sahip olmalıdır.
• Analist sadece tek bir  sonuca, bilgiye dayanarak işletmenin finansal durumu hakkında yargıya varmamalı, bütün bilgileri koordineli olarak değerleyerek sonuca ulaşabilmelidir.

Finansal analizde kullanılan başlıca teknikler;

• Karşılaştırmalı Finansal Tablolar Analizi,
• Dikey Yüzde Yöntemi,
• Trend (Eğilim Yüzdeleri) Yöntemi,
• Oranlar Yöntemi.

Bu finansal analiz teknikleri ayrı  ayrı kullanabileceği gibi, birden fazla analiz tekniğinin sağladığı bilgiler, birlikte kullanılarak işletmenin finansal durumu ve finansal yapısı hakkında bilgi sağlanır.

Bir işletmenin birbirini izleyen en az iki veya daha fazla faaliyet dönemine ait finansal tablolarının karşılaştırmalı olarak düzenlenmek ve bu tablolarda yer alan kalemlerin zaman içinde göstermiş olduğu değişiklikleri ve gelişmeleri incelenmek amacıyla yapılır. Karşılaştırmalı finansal tablolaranalizi uygulaması kolay ve pratik bir tekniktir. Karşılaştırmalıiki yıla ait bilanço ve gelir tablosu bilgileri yan yana getirilerek her Kalemdeki artış veya azalış hem tutar hem de yüzde olarak hesaplanır. Karşılaştırmalı finansal tablolaranalizinde bulanık noktalara dikkat edilmesi gerekir;

• Karşılaştırması yapılacak cari ve önceki dönem finansal tabloları aynı zaman dilimlerini kapsayacak şekilde hazırlanmalıdır.
• Finansal tablolar üç veya altı aylık dönemleri kapsıyor ise Karşılaştırmalıya bir önceki üç veya altı aylık finansal tablolarla ya da bir önceki yılın aynı dönemleri ile yapılmalıdır.
• Bir işletmenin cari yıla ait finansal tabloları diğer işletmelerinin aynı döneme ait finansal tablolarıyla karşılaştırılır. Bu, işletmenin benzer işletmelere göre başarısını değerlendirmeye yöneliktir.
• Temel finansal tablolar yanında ek finansal tabloların da karşılaştırma yoluyla analizi yapılabilir.
• karşılaştırılacak finansal tablolar enflasyon etkisinden arındırılmalıdır.

Dikey yüzde yönteminde, finansal tablolarda yer alan her kalemin hem ait olduğu grup içerisindeki yüzdesi (payı) hem de genel toplam içerisindeki yüzdesi   ayrı ayrı gösterilir. Bunun için her kalemin ait olduğu grup veya genel toplamı 100 kabul edilerek kalemin hem grup içindeki hem de toplam içindeki payı hesaplanır.

• Dikey yüzde yöntemi ile varlıkların kalemlerin varlıklar arasındaki payı belirlenmektedir.
• Varlıkların dönen varlıklar ve duran varlıklara dağılımı yanında işletme kaynaklarının ne oranda öz kaynak ve yabancı kaynaklardan olduğu saptanabilir. 
• Dikey yüzde yöntemi ile gelir tablosunu inceleyerek; net  elde edilmesi için yapılan faaliyetlerin dağılımını görmek mümkündür. 
• Dikey yüzde yönteminin en önemli üstünlüğü finansal tablolardaki kalemlerin ana veya tali toplam içindeki nispi önemlerini göstermesidir.

Trend analizi yönteminde, birbirini izleyen dönemlere ait finansal tablolarda yer alan kalemlerin temel alınan döneme ait finansal tablo kalemlerine göre gösterdiği artışı veya azalışlar yüzde olarak hesaplanır. Böylelikle işletmenin finansal tablolarında yer alan her bir kalemin baz alınan yıla göre yüzde olarak gelişme trendi bulunur.

Hesaplanan bu yüzdeler belli dönemler arasındaki finansal durumu ve faaliyet sonuçlarında meydana gelen değişimleri açık olarak gösterir ve karşılaştırmalı finansal tablolara ait verilerin yatay olarak analizine imkân verir.

Oran analizi, finansal tabloların analizinde en çok kullanılan analiz tekniklerinden biridir. Oran, finansal tablolarda yer alan çeşitli kalemler arasındaki basit matematiksel ilişkiyi gösterir.

• Finansal tablolardaki kalemlerin diğerleri ile ilişkisi aranırken, yatay ve dikey olmak üzere iki türlü¨ analiz yapılabilir.
• Bir varlık kaleminin diğer bir varlık kalemiyle ya da bir kaynak kaleminin diğer bir kaynak kalemiyle ilişkilendirilmesi dikey analiz, varlıkların arasındaki ilişkiler ise yatay analiz çerçevesinde incelenir.
• Ayrıca gelir tablosunun verileri, bilanço kalemleri ile de ilişkilendirilir.

Oran analizinde asıl olan oranların hesaplanması değil, bulunan oranların yorumlanmasıdır. Hesaplanan oranlar yorumlanırken flu noktalara önem verilir:

Zaman açısından karşılaştırma: Hesaplanan oranların işletmenin önceki dönem oranları ile karşılaştırması, gelişim trendinin izlenmesine olanak verecektir.

iş kolunun ortalama oranlarıyla karşılaştırma:  Oranlar aynı  iş kolunda benzer Yapı’daki işletmelerin oranları ya da iş kolunun ortalama oranlarıyla karşılaştırmalıdır. Böylelikle işletmenin rakiplerine göre konumu ortaya konulabilecektir.

Deneyler sonucu bulunan oranlarla karşılaştırma: Batılı ülkelerde yapılan araştırmalar sonucunda çeşitli iş kolları için ortalama değerler geliştirilmiştir. Hesaplanan oranların bu değerlerle karşılaştırması işletmenin finansal ve faaliyet yapısının doğru bir şekilde yorumlanmasına yardımı olacaktır.

Cari Oran: işletmenin normal şartlar altında ısa vadeli yükümlülüklerini ödeyebilme yeteneğini ortaya koyar. Dönen varlıklar toplamının, kısa vadeli yükümlülüklere oranlanması ile hesaplanır.

 Cari Oran = Dönen Varlıklar / Kısa Vadeli Yükümlülükler

Likidite (Asit-Test) Oranı: Dönen varlıklardan stoklar düşüldükten sonra geri kalan değerin kısa vadeli yükümlülüklere oranlanması ile hesaplanır. 

Likidite (Asit - Test) Oranı = Dönen Varlıklar – Stoklar / Kısa Vadeli Yükümlülükler

Nakit Oranı: işletmenin stoklarını elden çıkaramaması, alacaklarını tahsil edememesi gibi olağanüstü¨ durumlarda, hazır değerler ve menkul kıymetleri ile kısa vadeli borçlarını ödeyebilme yeteneğini gösterir. Bir diğer ifade ile nakit oranı, işletmenin nakit ve nakit benzeri değerlerinin kısa vadeli yükümlülüklerine bölünmesi ile hesaplanır. 

Nakit Oranı = Hazır Değerler + Menkul Kıymetler (Nakit ve Nakit Benzeri Değerler) / Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar

Bir işletmenin likit hâlde bulunması, borçlarını geri ödeme gücünü¨ gösterir. Ancak işletmenin ilişkilerinin bozulması ve tasfiyeye gitmesi durumunda neler olacağının bilinmesi de çok önemlidir. Bu nedenle, işletmelerin borçlarının finansal yapı içindeki yeri ve bu durumun finansal sonuçlarının da araştırılması gerekir.

Finansal yapı oranları, işletmenin ne ölçüde borçla finanse edildiğini, borçla finansmanın işletme için ne kadar yararlı olduğunu ve işletmenin uzun süreli ödeme gücünü ölçmeye yarar.

Finansal yapı oranları özellikle işletmeye kredi verenleri yakından ilgilendirir. İşletmeye kredi verenler, finansal yapı içerisinde öz kaynakların payanın yüksek olmasını isterler.

Faaliyet oranları, bilanço kalemleri ile gelir tablosu kalemleri arasındaki ilişkiye dayanan ve çeşitli varlıkların geri dönme çabukluğunu ortaya koyar. 

Stok Devir Hızı: Stok devir hızı, bir işletmedeki stokların paraya dönüştürme hızını ortaya koyan bir orandır. Aynı zamanda stokların, yılda kaç defa yenilendiğini de gösterir.  

Stok Devir Hızı = Satışların Maliyeti / Ortalama Stoklar 

Ortalama Stoklar = Dönem Başı Stok + Dönem Sonu Stok / 2 

Stok Devir Süresi (gün) = 365 / Stok Devir H

İşletme faaliyetlerinin sürdürülebilirliğinde en önemli iki faktör kârlılık ve borçların ödenebilme gücüdür. İşletme faaliyetlerinden elde edilen gelirler, giderleri aşabiliyorsa İşletmenin kârlı bir İşletme olduğu söylenebilir. İşletme, hem kâr edebiliyor hem de finansal sorumluluklarını zamanında yerine getirebiliyorsa ve bu durumu yıllar itibariyle sürekli bir biçimde gerçekleştirebiliyorsa sürdürülebilir olması önem kazanır. Kârlılık oranları   temel esası olarak,

• Brüt kâra odaklanarak, satışların analizinin yapılması,
• Net kâra odaklanarak, giderlerin kontrol analizinin yapılması,
• Varlık kârlılığı ve öz kaynak kârlılığının tahmin edilmesi.

Borsa performans oranları, menkul kıymet yatırımcılarına yol gösterici nitelikte olup, borsa yatırımcılarının hisse senedi seçimlerinde önem verdikleri oranlardır. Bu oranların kullanılmasındaki temel amaç, hisse senetlerinin gerçek piyasa değerlerine ulaşılmasında kat ettikleri yolun ve Zaman’ın belirlenmesi olmaktadır. 

Fiyat Kazanç Oranı: Bu oran, hisse senedinin borsa Fiyat’ının, hisse başına kâra oranlanması ile hesaplanır. 

Fiyat Kazanç Oranı = Hisse Senedi Fiyatı / Hisse Başına Kar 

Piyasa değeri; hisse senedinin piyasa değerinin, işletme defter değerinin kaç katı olduğunu gösterir. 

Piyasa Değeri/Defter Değeri Oranı= Hisse Senedi Başına Piyasa Değeri/Hisse Başına Defter Değeri 

Kar payı getirisi ise, hisse başına karın, hisse senedine oranlanmasıdır. 

Kâr Payı Getirisi = Hisse Başına Kâr / Hisse Senedi Fiyatı 

Temettü verim oranı ise hisse başına dağıtılan nakit net temettünün hisse senedi piyasa değerine bölünmesidir. 

Temettü Verim Oranı = Hisse Başına Nakit Net Temettü / Hisse Senedi Piyasa Değeri

Yatırım kararlarının tahmin edilmesinde kullanılan bir yöntemdir. İşletmenin yatırım kararlarını vermek için, faiz oranlarının bağımsız olarak işletme varlıklarının yerine konma maliyetidir. Bu oran aynı zamanda işletmenin sahip olduğu entelektüel sermaye hesaplanmasında da kullanılır. Burada “q” işletmenin piyasa değerinin, mevcut varlıkların yerine koyma maliyetine oranıdır. 

Tobin q = Varlıkların Piyasa Değeri / Tahmin Edilen Yerine Koyma Maliyeti

Bu sistem faaliyet ve karlılık oranları ile bir araya getirerek varlıkların karlılığını ortaya konmasıdır.

Yatırımın Karlılığı = Satışın Karlılığı x Varlık Devir Hızı

Bir işletmenin finansal yapısını gösterip özellikle kredi verenleri yakından ilgilendirmektedir. Finansal Yapı Oranı: Bu oran, devamlı sermayenin duran varlıklara bölünmesi ile hesaplanır.  

Finansal Yapı Oranı = Uzun Vadeli Yükümlüküler + Öz Sermaye / Duran Varlıklar

Oranlar, işletmenin çeşitli amaçları dikkate alınarak sınıflandırılır.

• Likitide oranları
• Finansal yapı (kaldıraç) oranları
• Faaliyet (verimlilik/ varlık kullanımı) oranları
• Karlılık oranları
• Borsa performans (piyasa değeri) oranları