Birincisi, bildiğimiz vesikalık çekim yapan ve düğün fotoğrafçısı olarak da bilinen “standart fotoğrafçı”; diğeri ise, stüdyoda yaratıcı ve sanatsal kaygılar eşliğinde fotoğraf üreten ve belli bir alanda kendini yetiştirmiş “uzman fotoğrafçı” dır. Ülkemizde esnaf olarak tabir edilen fotoğrafçılar yaratıcılık kaygısı olma-dan, uzun yıllar değiştirmediği ışık açısını koruyan ve gelen müşterisine aynı pozları verdiren kişi olarak bilinirler. Bu tür fotoğrafçılar semtlerde belli bir işyeri açmış, ufak ya da büyük stüdyolarında klasik vesikalık fotoğraf çekmenin yanı sıra video çekim ve düğün fotoğrafları da çeken kişilerdir.

Uzman fotoğrafçılar ise belli alanlarda kendilerini deneyim ve donanım olarak geliştirmiş stüdyo fotoğrafçılarıdır. Onlar teknolojik gelişmeler karşısında kendilerini yenileyen, araştıran ve sanatsal kaygılarını fotoğraf yansıtanlardır. Sayısal fotoğraf teknolojisi çabuk eskiyen bir teknolojidir. Donanım ve yardımcı gereçlerin gelişme aşamasında olması, onları çok pahalı yapmaktadır. Neredeyse her yıl sayı-sal makine gövdesinin değiştirilmesi gerekmektedir. Farklı objektiflere her zaman gerek duyulur ve bu gelişmiş objektifler en az bir makine kadar pahalı gereçlerdir.

1930 renkli filmin bulunmasıyla fotoğraf etkisini arttırmıştır

Stüdyoda küçük (şişe, saat, mücevherat gibi) ürünlerin masa benzeri bir düzlem
üzerinde en az iki ışık kaynağı kullanılarak yapılan çekimlerine denir.

Profesyonel fotoğrafçılarda bulunması gereken donanıma makine parkı denir. Fotoğraf makinesi parkında en az iki adet farklı boyda fotoğraf makinesi gövdesi, çeşitli özelliklere sahip objektifler (makro, geniş açı, normal açı, dar açı, zoom, perspektif düzeltme objektifleri gibi...) bulunur.

Film kullanan 35 mm standart makinelerin görüntü boyutları 24x36 mm’dir. Sayısal fotoğraf makinelerinin duyarlı yüzeyleri ise gerek maliyet gerekse farklı üretim anlayışları nedeniyle daha küçük boyutlarda üretilirler. Bu durum aynı objektifi kullanan filmli ve sayısal fotoğraf makineleri arasındaki bakış açılarında farklılık yaratır. Duyarlı yüzey boyutları arasındaki bu fark çarpan etmeni ya da “çarpan katsayısı” olarak bilinir. Bu fark ne kadar büyükse, başka bir deyişle elektronik algılayıcı yüzeyin boyutları standart çerçeveye göre ne kadar küçükse objektifin baktığı açı o kadar daralır.

Stüdyo fotoğrafçılığında üç boy makine kullanılır.

Tek parça film kullanan ve atölye makinesi olarak adlandırılan büyük boy fotoğraf makineleri stüdyo fotoğrafçılığının temel gereçlerindendir. Tarihteki tüm stüdyolar bu tür makinelerle fotoğraf çekimleri yapmışlardır. Boyutları 10x12.5 cm’den başlayan ve 50x60 cm’ye kadar tek parça (yaprak) film kullanan bu makineler birbirine paralel iki yüzeyin arasında bulunan ışık geçirmez körük sayesinde fotoğraf çekim işlevini gerçekleştirir

Tripod, monopod, sehpa olarak da adlandırılan ve genellikle alüminyumdan yapılmış olan taşıyıcı gereçler, fotoğraf makinelerini sabitlemek için tasarlanmışlardır. Bu tür malzemeler sayesinde düşük ışık koşullarında çekim yapabilmenin yanı sıra fon önünde ve masaüstü çekimlerde fotoğraf makinelerinin yerini sabitleyerek çekim yapma olanağı bulunur. Üçayaklara takılan ve kafa adı verilen parçalar sayesinde farklı işlevlere sahip yardımcı gereçler kullanılabilir. Panoramik çekimler 186 Fotoğrafın Kullanım Alanları için 15 derecelik döner kafa, mimari çekimler için üç su terazisi bulunan kafalar işleri kolaylaştırıcı ürünlerdir. Körüklü fotoğraf makinesini takarak kullandığımız parça işlevsel olarak üçayaktan farklıdır. Üçayak yerine daha çok “sehpa” olarak adlandırılan taşıyıcı gereçlerin; ağırlık taşıma kapasitelerinin fazla olması ve tek parça olmaları, ağır ve büyük boy fotoğraf makinelerinin kullanımlarında kolaylık sağlar.

Stüdyo fotoğrafçılığında kullanılan filtreler filmli makinelere göre sayısal makinelerde daha az kullanılmaktadır. Sayısal teknolojinin gelişmesiyle birlikte filtrelerin işlevlerini daha kolay ve farklı yapabilen görüntü işleme teknikleri de geliştirilmektedir. Bu tür programlar ve sonradan eklenen filtre sistemleri sınırsız filtreleme işlemi yapmamıza olanak verir. Birçok fotoğrafçı fiziksel filtreleri kullanmaya devam etmektedir. Çünkü objektiften geçen görüntüye başlangıçta müdahale edilmesinin, filtre camının ışığı etkilemesinin fotoğrafik olarak daha güçlü bir etkiye sahip olduğu düşünülür. Yumuşatıcı (soft) filtreler; görüntündeki sertliği ve keskinliği yumuşatmaya yarar. Özellikle insan çekimlerinde modelin yüzündeki leke ve sivilceleri azaltmamızı sağlar. Polarize filtreler; cam, ıslak malzeme ve yüz üzerinde yansımaları kaldırarak daha doygun görüntü elde etmemizi sağlar. Üst üste yerleştirilmiş olan iki gri cam, dairesel olarak hareket ettirildiğinde yansımaları önler. Doğrusal ve dairesel olmak üzere iki çeşittir. Camın yansımalarını azaltmak ve manzara çekimlerinde bulutları ortaya çıkarmak, gökyüzünü canlı mavi renkte fotoğraflamak için kullanılır. Gri filtre de diyebileceğimiz ND yoğunluk filtreleri; gri-kahverengi tondadır. Bu filtreler ortamda fazla olan ışığın duyarlı yüzeye olan etkilerini azaltmak, daha açık diyafram veya daha uzun pozlama elde etmek için kullanılır

Doğal veya yapay olsun tüm ışık kaynakları farklı renk sıcaklıklarına sahiptir. Bu nedenle farklı renklerde ışık verirler. Fotoğraf ve video dünyasında kullanılan renk sıcaklığı birimi derece Kelvin’dir.

Stüdyo fotoğrafçılığında LED ışık kaynakları özellikle masa üstü çekimlerde kullanılırlar.

Gri kart %18 gri tonuna ayarlanmış bir karttır. Nesnenin önünden fotoğraf makinesine doğru tutularak ışık ölçümü yapılır ve düşen ışık miktarı belirlenir. Gri kart sayesinde çekim ortamında bulunan diğer nesnelerin üstündeki ışık miktarı da doğru olarak ölçülmüş olur.

Sabit ya da anlık ışık kaynaklarından gelen ışığı yansıtarak, ışığı gereken bölgeye veya noktaya iletmeye yararlar. Gümüş, altın, beyaz gibi renklerle kaplanmış olurlar. Farklı boyutlarda üretilmiş olan yansıtıcılar iç ve dış çekimlerde kullanılır. Konu üzerinde yumuşak ışık oluşturan yansıtıcılar fotoğrafçılar tarafından her türlü çekim ortamında kullanılmaktadır.

Ana Işık, Dolgu Işığı, Yan Işık, Saç Işığı, Arka Işık, Fon Işığı.

1999 yılında Chicago Konvansiyonu’nda imzalanan uluslararası bir sözleşme sonucunda 1 Nisan 2010 tarihinden bu yana pasaportlarda kullanılması zorunlu olan fotoğraf ve pasaport standardıdır.

saç bitiminden çeneye kadar olan aralığın ölçüleri: (kadınlar için) 32 mm - (erkekler için) 36 mm olmalıdır.

Bebekler ve çocukların fotoğraflanması stüdyolarda özel aydınlatma ile geçekleştirilir. Özellikle bebek fotoğraflarının çekiminde sert ışık kullanmaktan kaçınılır. Softbox yardımıyla ana ışıklandırma yapılarak çekimler gerçekleştirilir. Stüdyo yarı aydınlık ve çocuğun ailesi fotoğraf makinesinin yakınındadır. Çocuğun dikkatini bu sayede objektife yönlendirmek mümkündür. Seri çekim yapan makineler kullanılır. Fotoğrafçı değişebilir odak uzunluklu (zoom) objektif kullanarak stüdyoda istediği kareyi her mesafeden çekebilir. Mekânda renk ve malzeme olarak çocuğun dikkatini farklı yönlere çekmemek için gri, beyaz ya da siyah renkler kullanılır. Fotoğraf çekilirken çocuğun hareketli olması, görüntü çerçevesi ve netlikte sorun oluşturabilir. Bu yüzden çocuk pozları fazla sayıda çekilerek, uygun kare seçimi yapılır. Diğer çekimlere göre çocuk fotoğraflarında yumuşak aydınlatmaya ve renklerin belirgin olmasına dikkat edilir. Fotoğrafçı açısından zor ve sabır gerektiren çekimlerdir. Aileler için çocuklarının fotoğrafları en değerli karelerdir. Mümkün olduğunca çok fotoğraf çekilmelidir. Pozların istenilen şekilde yakalanması beceri ve çabuklukla mümkün olabilir.

Takılar, üzerlerindeki yansımayı en aza indirgemek için çekim çadırında
fotoğraflanır.

Normalden çok daha büyük alanlara ve özel aydınlatmalara ihtiyaç duyulan araç çekimlerinde, gerektiğinde kamyon, otobüs, tank ve tır çekimi de yapılabilmelidir. 

Araçların boyaları, camları ve her türlü yansıma oluşturan metalleri nedeniyle ışıklandırmanın dengeli olması gerekir. Çekimlerde orta ve büyük boy fotoğraf maki- neleri kullanılır. Işık kaynakları güçlü ve çeşitli olmak zorundadır. O nedenle ring şaş gibi bir ışık kaynağı tek başına araç aydınlatması için uygun değildir.

Üstten uygulanan aydınlatma, nesnenin ana aydınlatmasını sağlar. Arkadan aydınlatmanın yanı sıra, önden 45 derecelik (dolgu amaçlı) yumuşak aydınlatma gereklidir.

Araçlarda ayrıntıları belirginleştirmek için farklı açılardan ışıklandırma yapılır. Park, stop lambaları ve iç aydınlatmanın gözükmesi için şaş patlatıldıktan sonra uzun pozlama yardımıyla ortam ışığı çekimi gerçekleşir. Üç boyut uygulamaları ve canlandırma programları yardımıyla da fotoğraflara her türlü müdahale mümkün olmaktadır. Çekimlerde (uzun bir alan derinliğini oluşturabilmek için) genel olarak geniş açılı objektifler kullanılır, ancak araç üzerindeki ayrıntıları görebilmek için  dar açılı objektifler de kullanılabilir. Her türlü araç çekimlerinde büyüklüğü, hac- mi ve gücü hissettirmek için alttan görüş tekniği kullanılır. Bunu yapabilmek için fotoğraf makinesi nesneye göre daha alt açıda olmalıdır

Kumaş, perde, havlu, nevresim, yatak örtüsü ve evi giydiren her türlü malzemenin fotoğraflanması fotoğrafçının o alanda uzmanlığıyla olur. Fotoğrafçı seçimini yaparak farklı alanlarda uzmanlaşacaktır. Profesyonel bir fotoğrafçının her alanda fotoğraf çekmesi hem doğru hem de mümkün değildir. Çekim donanımı ve bilgi yetersiz kalacağı gibi fotoğrafçının zaman ve para kaybetmesi de söz konusu olacaktır. Ev tekstili bu yönüyle çok önemli bir alandır. Her fotoğrafçı bu alanda başarılı olamaz, çünkü sanatsal bakış açısı, yerleştirme, renklerin doğru kurgulanması çok önemlidir. Fotoğrafçının hedef kitlesi “kadınlardır”. Hedef kitlenin beğeni çeşitliliği ve düzeyi çok farklı olacağı için daha baştan zor bir çalışma yapılacağı bellidir. Büyük miktarlarda ihraç edilmesi yönüyle de ev tekstilinde fotoğraf daha da önem kazanır. Kumaş ve havlularda renkler çok önemli ve etkilidir. Çekim sırasında bu renklerin uyumu ve tasarımı görüntüyü çok etkiler. Çekimi yapılan malzemelerin müşteri tarafından beğenilmesi, tercih edilmesine yönelik görüntüyü elde etmek her zaman kolay olmaz. Özellikle kadın tüketiciye yönelik olan bu tür ürün fotoğraflarında, izleyiciye elle ve gözle temas edilme hissini yaşatmak gerekir. Fotoğrafçı tasarlanan ürün kompozisyonunda çok iyi gözlem yapmalı, istenen özellikleri ön plana çıkartabilecek açıları bulmalı ve ortaya çıkan görüntü başkaca bir açıklamaya gerek bırakmadan mesajı hedef kitleye aktarabilmelidir.