Talep kavramı, herhangi bir mal ve hizmetin çeşitli fiyatlarda satın alınmak istenen ve satın alma gücüyle desteklenen miktarlar şeklinde tanımlanabilir.

Talep fonksiyonu, diğer koşulların değişmediği (ceteris paribus) varsayımı altında belirli bir mal ve hizmetin fiyatıyla bu maldan talep edilen miktarlar arasındaki negatif fonksiyonel ilişkiyi ifade eder.

Arz kavramı ise üreticilerin herhangi bir mal ve hizmeti farklı fiyat seviyelerinde satma isteği şeklinde tanımlanabilir. Bu tanımlarda arz ve talep fiyatın fonksiyonu olarak kabul edilmekle birlikte, herhangi bir mal ve hizmetin arz ve talebini etkileyen çok sayıda fiyat dışı faktör vardır.

Alıcı ve satıcıların karşı karşıya geldiği alan piyasa olarak tanımlanır.

Belirli bir piyasada denge, tüketicilerin almaya razı oldukları, üreticilerin satmaya istekli oldukları fiyat ve miktarlar diğer şartlarda bir değişme olmamak şartıyla, arz ve talep fonksiyonlarının kesiştiği noktada gerçekleşir. Piyasa dengesi bir denge fiyatı ile denge miktarından oluşur.

Esneklik genel olarak tanımlanırsa bağımlı değişkendeki nisbi bir değişmenin bağımsız değişkendeki nisbi bir değişmeye oranıdır.

Finansal piyasalar, fon talep edenler ile fon arz edenler arasındaki etkileşimin gerçekleşmesini, ayrıca fon fazlası olanlardan fon eksiği olanlara aktarılmasını sağlayan kurumlar ve finansal araçlar ile bunları düzenleyen hukuki ve idari yapı olarak tanımlanır.

Tasarruf açığı olanların ihtiyaç duyduğu fonları finansal piyasalarda tasarruf fazlası olanlara finansal varlık satarak elde etmesi doğrudan finansman olarak adlandırılmaktadır.

Dolaylı finansmanda ise fon transferinde finansal aracılar yer almaktadır. Bu finansal aracılar kendi adına işlem yaparak, karşılığında belli bir getiri vaat etmektedir. Toplanan fonlar finansal aracılar aracılığıyla tasarruf açığı olan ekonomik birimlere, aktarılmaktadır. Bu finansman sürecinde tasarruf fazlası olan birim fonlarını doğrudan olarak tasarruf açığı olan birime aktarmadığından, tasarruf açığı olan birimin ödünç aldığı fonları zamanında geri ödeyememe riski finansal kurum tarafından üstlenilmektedir

Finansal piyasalar vadesi bakımından para piyasaları ve sermaye piyasaları olmak üzere ikiye ayrılırlar.

Para piyasaları kısa süreli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasalardır. Burada kısa süre ile kastedilen bir yıl ve daha kısa vadedir. Para piyasaları genel olarak kendi içerisinde örgütlenmiş ve 10 örgütlenmemiş para piyasası olarak ikiye ayrılabilir.

Örgütlenmiş para piyasası bir bankacılık sistemini ifade etmektedir. Örgütlenmemiş para piyasası bankacılık sisteminin dışındaki piyasalardır.

Para piyasasında kullanılan araçlar hazine bonoları, mevduat sertifikaları, ticari senetler, geri satın alım anlaşmaları (REPO), fonlar gibi araçları kapsamaktadır.

Sermaye piyasaları ise uzun süreli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasalardır. Sermaye piyasasında arz ve talep sermaye piyasaları araçları ve menkul kıymetler yardımı ile karşılaşır.

Menkul kıymet, piyasaya süren ekonomik birimin gelecekteki geliri veya varlıkları üzerinde hak iddia ettiği araçlardan birisidir.

Faiz, genel anlamda sermayenin fiyatı veya borçlanmanın maliyeti olarak tanımlanabilir.

Gayrimenkul değerlemede temelde 3 yaklaşım kullanılmaktadır. Bunlar; satışların karşılaştırması, maliyet ve gelirlerin kapitalizasyonu yaklaşımlarıdır.

Bu yaklaşım, yeterli veri olması durumunda değer tespitinde kullanılan en doğrudan ve sistematik yaklaşımdır. Satış verileri toplandıktan ve doğrulandıktan sonra bir veya birden fazla sayıda emsal seçilir ve eşleştirilmiş veri ve bağıl karşılaştırma vs. gibi yöntemler kullanılarak analiz yapılır. Bu yaklaşımın uygulanmasında bir takım verilere ihtiyaç duyulmaktadır. Bunlar; gerçekleştirilmiş satışlar, sözleşmeler, teklifler, resmi kayıtlar, emlak komisyoncuları, gazete ilanları, internet, değerleme uzmanları ve uzman arşivleri, müzayedeciler, bankacılar vs. gibi veriler kullanılmaktadır.

Bu yaklaşımda, var olan bir yapının günümüz ekonomik koşulları altında yeniden inşa edilme maliyeti gayrimenkulun değerlemesi için veri kabul edilir. Bu anlamda maliyet yaklaşımın temel prensibi kullanım değeri veya malın gerçek bir değeri ile açıklanabilir.

Bu yaklaşımda değerleme uzmanı gayrimenkulün gelecekteki yararları ve üretme kapasitesini modelleyerek inceler ve geliri bir güncel değer göstergesini kullanarak kapitalize eder. Bu yaklaşımda gelire dayanan gayrimenkul değerleme, doğrudan kapitalizasyon ve getiri kapitalizasyonu yaklaşımları temel alınarak yapılmaktadır.