Üretim, insanların ihtiyaç ve isteklerini karşılamak amacıyla ürün ya da hizmetlerin meydana getirilmesi işlemidir.

Bir üretim sürecini değerlendirmede kullanılan ögelerden özellikle dört tanesi önemlidir. Bunlar; verimlilik, etkinlik, kapasite ve esnekliktir.

1. El işçiliği Sistemi
2. Ev işçiliğii Sistemi
3. İmalathane Sistemi
4. Fabrikasyon Sistemi

Sipariş temeline dayalı olarak işleyen bu üretim sistemi kişilere bağlı olma özelliği taşımaktadır.  Bu üretim sisteminde teknik yardımcı araçlar ve makinelere çok az yer verilmektedir. Ayrıca bu sistemde işletmenin küçük olması ve kullanılan yardımcı araç ve gereçlerin azlığı sabit sermaye ihtiyacını önemli ölçüde azaltmaktadır. Bu durumda, bu üretim sisteminde çalışanlar, sermayeden çok işgücüne dayalı mesai harcamaktadırlar.  Bu üretim sisteminin en
güçlü özelliği, üretim yönetiminin son derece basit olması ve ortaya çıkması olası sorunların çözümünün kolay olmasıdır. 

Ev işçiliğinin özelliği, üretimin girişimcilerin hesabına bağımsız işçilerce, kâr ve zararı girişimcilerin olmak üzere kendi işyerlerinde, çoğu kez evlerinde yapılmasıdır.

Fabrikasyon sistemi, imalathane sisteminin zayıf yönlerini ortadan kaldırmak
için kurulan, daha büyük çaplı üretim yapan ve daha geniş bir kitlenin taleplerini
karşılayacak bir üretim sistemidir.

Üretim yöntemine göre sınıflandırma
• Ürünün cinsine göre sınıflandırma
• Üretim akış ve miktarına göre sınıflandırma

Primer (birincil) Üretim

Analitik ve Sentetik Üretim

Fabrikasyon Üretimi

Montaj Üretimi

Üretim akışına ve miktarına göre sınıflandırma; tek üretim, seri üretim, akıcı üretim, sipariş üretim, sürekli üretim ve yalın üretim olmak üzere altı grupta incelenebilir.

Tek üretimde, belirli bir zaman diliminde tek bir ürün üretilir ve üretim işlemi tekrar edilmez. Aynı sürede, aynı kalitede ve aynı ölçüde yalnızca bir ürün meydana getirildiği için, her üretilen ürün, kendisinden bir önceki ya da sonrakinden değişiklik olur.

Bir ürünün özel bir sipariş ya da pazardaki talebi karşılamak amacıyla, belirli bir
süre üretilmesidir. Üretilen seri tamamlandıktan sonra, bir başka ürünün serisinin üretimine geçilir

Akıcı üretimde, standartlaştırılmış ürünlerin üretilmesi amacıyla sağlanmış özel makinelerle kesintisiz olarak ve belirli bir üretim hattı çerçevesinde üretim gerçekleştirilir.

Sipariş üretimi, üretimin yapıldığı sürelerin düzeni açısından üç gruba ayrılır:
• Az sayıda ürünün bir defada üretilmesi,
• Az sayıda ürünün talep geldikçe, belirsiz aralıklarla üretilmesi,
• Az sayıda ürünün belirli aralıklarda periyodik olarak üretilmesi

Bu tip üretim biçimi, kitlesel üretim ve akış tipi üretim olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.

Bunlar; ihtiyaçlar ve istekler, tüketici, müşteri, endüstriyel müşteri, pazar, değişim, değer ve tatmin kavramlarıdır.

Sınıflandırma ölçütlerinden en yaygın olanı, ürünleri satın alma ya da kullanım amacına göre tüketim ürünleri ve endüstriyel ürünler biçiminde iki kümede ele alan sınıflandırmadır.
Pazarlama açısından diğer bir sınıflandırma biçimi dayanıklılık ölçütüne göre
yapılmasıdır; bu sınıflandırmada ürünler dayanıklı ve dayanıksız olarak ikiye ayrı-
lır.

Tüketim ürünleri; kolayda, beğenmeli, özellikli ve aranmayan ürünler olmak üzere dört ayrı sınıfta incelenir.

Hammaddeler 
İşlenmiş maddeler ve parçalar 
Yatırım ürünleri 
Yardımcı donatım 
İşletme gereçleri 
Endüstriyel hizmetler

Dağıtım kanalı, ürünlerin üreticilerden tüketicilere akışını yönlendiren kişi ya
da örgütlerin oluşturduğu sistemdir

Dağıtım kanalında bir ya da birkaç basamağın ortadan kaldı-
rılmasına “aracısızlaştırma” adı verilmektedir